Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Rytm
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


Rytm

t. 77-82

Utwór: op. 49, Fantazja f-moll

Szesnastka nad ósemką l.r. w A i Wf

! miniat: wycinek, tu Wf2 (kombinowany do zrobienia taki, jak ten, co jest z Wf1).                    EZTU = nuty i pauzy 4. ćwierćnuta 77 + 3. ćwierćnuta 78 i podobnie 81-82

Szesnastka po ósem­ce l.r. w Wn i Wa

EZnieU

..

Przesunięcie szesnastek w t. 77-78 i 81-82 poza 3. ósemkę odpowiedniej trioli l.r. to dowolna zmiana adiustatorów Wn i Wa (w t. 77 Wn ma szesnastkę umieszczoną pomyłkowo przed 3. ósemką l.r.). Sugeruje ona wykonanie szesnastek po odpowiedniej nucie akompaniamentu, z pewnością wbrew intencji Chopina jasno wyrażonej w zapisie A. Por. t. 245-249, patrz też Nokturn cis  op. 27 nr 1.
Podobnie w analogicznych t. 164-169 i 244-249.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Rytmy punktowane i triole

t. 77

Utwór: op. 49, Fantazja f-moll

..

Na końcu taktu w Wf1 pominięto beleczkę wiązania szesnastkowego. Błąd poprawiono w Wf2 (→Wa).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Adiustacje Wf

t. 78-82

Utwór: op. 49, Fantazja f-moll

b2(1) razem z d3(2) w A i Wf (→Wa)

! miniat: wycinek, ostatnia triola pr.r. 78, tylko górna 5-linia, tu A.             EZTU 4. ćwierćnuta 78 i 82 (zrobione tylko 78)

b2(1) przed d3(2) w Wn

EZnieU 2 miejsca

..

Przesunięcie ostatniej ósemki dolnego głosu w t. 78 i 82 tak, by wypadła pomiędzy 2. a 3. nutą trioli to dowolność adiustacji Wn. Pisownia A, zarówno w tych taktach, jak i w dwóch powtórzeniach tej frazy w innych tonacjach (t. 165-169 i 245-249) nie pozostawia najmniejszej wątpliwości co do synchronizacji obu głosów pr.r. – ich ostatnie nuty mają być uderzone równocześnie bez względu na zapisaną wartość rytmiczną w dolnym głosie. Tego typu notację spotykamy wielokrotnie także w innych utworach Chopina, por. np. Nokturn c op. 48 nr 1, t. 61-63, Ballada f op. 52, t. 217-219 czy Preludium E op. 28 nr 9, t. 8.
Patrz też t. 80.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 80

Utwór: op. 49, Fantazja f-moll

b1 razem z des2 w A i Wa

! miniat: wycinek, ostatnia triola pr.r., tylko górna 5-linia, tu A.             EZTU 4. ćwierćnuta 80 (zrobić na wzór 78)

b1 przed d2 w Wn i Wf

EZnieU do zrobienia na wzór 78

..

Tak jak w t. 78 i 82, przesunięcie ostatniej ósem­ki dolnego głosu pomiędzy 2. a 3. nutę trioli gór­nego to dowolność sztycharza Wn. W omawia­nym takcie pisownię tę – sprzeczną z A – zasto­so­wano także w Wf, co zdaniem redakcji również jest dowolną adiustacją. W Wa odgad­nięto Cho­pinowską notację prawdopodobnie na podstawie porównania z t. 78 i 82. Podobnie w t. 167 i 169.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Adiustacje Wf

t. 108-109

Utwór: op. 49, Fantazja f-moll

Przetrzymana ćwierćnuta b2 w A (→Wn)

! miniat: wycinek 4. grupa ósemek 108 i 1. akord 109, tylko górna 5-linia.               TGTU = łuk i laska b2 do góry

Ćwierćnuta b2 w Wf

TGTU tylko laseczka

Ósemka b2 w Wa1

Tu bez kliszy 

Przetrzymana (?) ósemka b2 w Wa2

TGTU tylko łuk

..

Pominięcie w Wf (→Wa1) łuku przetrzymujące­go b2 to przypuszczalnie przeoczenie kopisty lub sztycharza Wf1, podobnie jak brak w Wa dodat­kowej laseczki ćwierćnutowej przedłużającej tę nutę (ta ostatnia zmiana mogłaby być też adiu­stacją). W Wa2 dodano łuk przetrzymujący, ale nie laseczkę, przez co rezultat tej poprawki jest niejasny.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błędy Wa