Rytm
t. 77-82
|
Utwór: op. 49, Fantazja f-moll
..
Przesunięcie szesnastek w t. 77-78 i 81-82 poza 3. ósemkę odpowiedniej trioli l.r. to dowolna zmiana adiustatorów Wn i Wa (w t. 77 Wn ma szesnastkę umieszczoną pomyłkowo przed 3. ósemką l.r.). Sugeruje ona wykonanie szesnastek po odpowiedniej nucie akompaniamentu, z pewnością wbrew intencji Chopina jasno wyrażonej w zapisie A. Por. t. 245-249, patrz też Nokturn cis op. 27 nr 1. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Rytmy punktowane i triole |
|||||||||||
t. 77
|
Utwór: op. 49, Fantazja f-moll kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wf , Adiustacje Wf |
|||||||||||
t. 78-82
|
Utwór: op. 49, Fantazja f-moll
..
Przesunięcie ostatniej ósemki dolnego głosu w t. 78 i 82 tak, by wypadła pomiędzy 2. a 3. nutą trioli to dowolność adiustacji Wn. Pisownia A, zarówno w tych taktach, jak i w dwóch powtórzeniach tej frazy w innych tonacjach (t. 165-169 i 245-249) nie pozostawia najmniejszej wątpliwości co do synchronizacji obu głosów pr.r. – ich ostatnie nuty mają być uderzone równocześnie bez względu na zapisaną wartość rytmiczną w dolnym głosie. Tego typu notację spotykamy wielokrotnie także w innych utworach Chopina, por. np. Nokturn c op. 48 nr 1, t. 61-63, Ballada f op. 52, t. 217-219 czy Preludium E op. 28 nr 9, t. 8. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wn |
|||||||||||
t. 80
|
Utwór: op. 49, Fantazja f-moll
..
Tak jak w t. 78 i 82, przesunięcie ostatniej ósemki dolnego głosu pomiędzy 2. a 3. nutę trioli górnego to dowolność sztycharza Wn. W omawianym takcie pisownię tę – sprzeczną z A – zastosowano także w Wf, co zdaniem redakcji również jest dowolną adiustacją. W Wa odgadnięto Chopinowską notację prawdopodobnie na podstawie porównania z t. 78 i 82. Podobnie w t. 167 i 169. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Adiustacje Wf |
|||||||||||
t. 108-109
|
Utwór: op. 49, Fantazja f-moll
..
Pominięcie w Wf (→Wa1) łuku przetrzymującego b2 to przypuszczalnie przeoczenie kopisty lub sztycharza Wf1, podobnie jak brak w Wa dodatkowej laseczki ćwierćnutowej przedłużającej tę nutę (ta ostatnia zmiana mogłaby być też adiustacją). W Wa2 dodano łuk przetrzymujący, ale nie laseczkę, przez co rezultat tej poprawki jest niejasny. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błędy Wa |