mUltimate Chopin

op. 49, Fantazja f-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 160-163

Utwór: op. 49, Fantazja f-moll

Łuki w A (→Wn) i Wa2

! miniat: t. 160, tylko dolna 5-linia, wycinek.                   TGTU = 8 łuków l.r.

Bez łuków w Wf (→Wa1)
..

Tak jak poprzedni, długi łuk, 8 kolejnych, półtaktowych łuków dopisał Chopin w A po sporządzeniu [KF]. Łuki w Wa2 dodano na podstawie porównania z Wn1.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

t. 160

Utwór: op. 49, Fantazja f-moll

Nowe cresc. - - w A

! miniat: wycinek, ten takt, tylko górna 5-linia.          EZTU = cresc. + kreseczka

Kontynuacja kreseczek w Wf (→Wa)

EZnieU

cresc. powtórzone w Wn

EZnieU1
..

W tekście głównym podajemy zniuansowane, dwufalowe crescendo oznaczone w A. W Wn odtworzono to niedokładnie, tak iż wskazówka cresc. w tym takcie właściwie tylko przypomina, jakiego określenia dotyczą kreseczki wyznacza­jące jego zakres. Natomiast ciągłe cresc. (bez powtórzenia tego terminu) w Wf (→Wa) może być autentyczną odmianą, wpisaną w [KF] lub korekcie Wf1 niezależnie od zapisu A.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn

t. 161

Utwór: op. 49, Fantazja f-moll

..

Porównując ten takt z jego dwoma analogami, t. 74 i 241, można się zastanawiać, czy Chopin nie pomylił się, pisząc  przed dolną nutą 1. ósemki, co zmieniło ją z b1 na h1. Tego zdania była m.in. większość redaktorów późniejszych  wydań zbiorowych dzieł Chopina. Pomyłkę, polegającą na napisaniu przed uderzanymi równocześnie nutami dwóch jednakowych znaków zamiast różnych, można podejrzewać np. w Mazurku a op. 59 nr 1, t. 112 (c1 zamiast cis1). O tym, że w zapisie A nie ma tu błędu, świadczy niezbicie  przywracający b1 na początku 2. połowy taktu. Warto też zauważyć, że gdyby Chopin chciał tu mieć b1, nie miałby żadnego powodu, by pisać przed tą nutą jakikolwiek znak chromatyczny. Pomijając mylącą ortografię – h1 zamiast ces2 – wersja ta jest poza tym najzupełniej prawidłowa od strony harmonicznej, gdyż akompaniament 1. połowy taktu jest oparty na akordzie nonowym z małą noną ces1. Tego rodzaju niejednorodna enharmonicznie notacja nie jest u Chopina niczym niezwykłym, por. np. Balladę g op. 23, t. 156-157 czy Koncert e op. 11, cz. II, t. 78. Można też znaleźć wiele przykładów, w których Chopin bardziej niż prawidłowość harmoniczną bierze pod uwagę wygodę odczytania, np. naturalny rozmiar współbrzmień (tutaj tercja, a nie sekunda) lub inne czynniki.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 161-162

Utwór: op. 49, Fantazja f-moll

..

W A i Wf nie ma kasowników przed dolną nutą 2. ósemki pr.r. w każdym z tych taktów. Chopin wpisał natomiast  przed d2 w połowie t. 162; w tekście głównym ten niepotrzebnie powtórzony znak pomijamy. W Wn i Wa uzupełniono przeoczone znaki, a w Wa usunięto ponadto ów niepotrzebny  przed d2.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze , Niedokładności A , Błędy powtórzone Wf

t. 162

Utwór: op. 49, Fantazja f-moll

..

W tekście głównym dodajemy  ostrzegawczy przed b1 na początku taktu.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne