mUltimate Chopin

op. 49, Fantazja f-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 170-171

Utwór: op. 49, Fantazja f-moll

..

Podobnie jak w poprzednich 3 taktach, Chopin pominął w A szereg potrzebnych bemoli przed nutami ges i ces – w t. 170 przed ges1 i oba przed ces1 (w lewej i prawej ręce), w t. 171 przed ges i ces2. Tylko 3 z nich dodano w Wf – oba w pr.r. w t. 170 i w l.r. w t. 171. Wn i Wa mają poprawny tekst.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Adiustacje Wf , Niedokładności A

t. 170

Utwór: op. 49, Fantazja f-moll

..

Jako dolną nutę 5. ósemki pr.r. Wf1 ma błędnie fes1. Pomyłkę sprostowano w Wf2 (→Wa).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Adiustacje Wf

t. 172-173

Utwór: op. 49, Fantazja f-moll

Bez znaków w źródłach

! miniat: wycinek jw.                 Tu bez kliszy 

Arpeggia proponowane przez redakcję

TGTU = 2 x arpeggio w nawiasie
..

W tekście głównym proponujemy arpeggiowanie decym w tych taktach, gdyż pisząc A Chopin przypuszczalnie uważał takie wykonanie tych figur za zrozumiałe samo przez się – nie wpisał żadnego arpeggia ani w t. 85-92, ani 172-179. Odpowiednie znaki dodał jednak w [KF] lub korekcie Wf1 w t. 85-86 i 89-90, niewątpliwie także na wzór dla analogicznych taktów. W omawianych taktach można się zastanawiać, czy Chopin uważał decymy za w pełni analogiczne do akordów o rozpiętości decymy, innymi słowy, czy wspomniane arpeggia dodane przed akordami można uważać za mające zastosowanie także tutaj. Zdaniem redakcji tak, na co zdaje się wskazywać widoczna w A pierwotna wersja omawianych taktów, zawierająca skreślone następnie nuty Heses. Sugeruje to, że Chopin uważał decymy za wariant akordów o charakterze harmonicznym, a nie wykonawczym.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

t. 172

Utwór: op. 49, Fantazja f-moll

..

W tekście głównym dodajemy ostrzegawcze kasowniki przed C i c1.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

t. 172-173

Utwór: op. 49, Fantazja f-moll

..

W A (→Wn) i Wf nie ma bemoli przed 2. ósemką każdego z tych taktów. Oczywiste przeoczenie Chopina – bemole wpisane są przed przednutkami ges – umknęło uwagi adiustatorów Wn i Wf, a także ponownie samego Chopina w korektach Wf1 i Wf2.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy A , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf