- « Poprzednia
- 1
- …
- 34
- 35
- 36
- 37
- 38
- 39
- 40
- …
- 105
- Następna »
t. 93-94
|
Utwór: op. 49, Fantazja f-moll
..
Za najbardziej prawdopodobne wyjaśnienie braku pedalizacji w Wf (→Wa) uważamy późniejsze – po sporządzeniu [KF], będącej podkładem do Wf – dopisanie jej w A. Wniosek taki nasuwa się po rozpatrzeniu kilku innych podobnych rozbieżności pomiędzy A i Wf – por. np. t. 116-118 i 124-126. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach |
|||||
t. 94-95
|
Utwór: op. 49, Fantazja f-moll
..
W A łuk obejmuje t. 93-94 i mimo że jego koniec sięga poza ostatnią nutę t. 94 nic nie sugeruje, by miał być doprowadzony do następnego taktu (początek łuku mniej więcej tyle samo poprzedza 1. oktawę t. 93, to typowy przykład Chopinowskiego łuku obejmującego). Tak też to zinterpretował zapewne kopista w [KF] i na tej podstawie sztycharz Wf (→Wa). kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wn , Łuki obejmujące |
|||||
t. 94
|
Utwór: op. 49, Fantazja f-moll
..
Brak akcentu w Wf (→Wa) prawdopodobnie nie jest przeoczeniem, gdyż Chopin przypuszczalnie dopisywał różne znaki dynamiczne zarówno w A (akcent), jak i w [KF], na której było oparte Wf () – patrz poprzednia uwaga. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach |
|||||
t. 94-98
|
Utwór: op. 49, Fantazja f-moll
..
Brak w t. 94 i 98 nie jest w A (→Wn) niedopatrzeniem, gdyż Chopin przypuszczalnie dopisywał różne znaki dynamiczne zarówno w A (akcent – patrz następna uwaga), jak i w [KF], będącej podstawą Wf (). Oba te znaki można traktować rozłącznie, interpretując je w sposób prowadzący do odmiennego wykonania, lub łącznie, widząc w nich różne aspekty tej samej interpretacji. W tekście głównym trzymamy się wersji źródła podstawowego, czyli A. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach |
|||||
t. 95-100
|
Utwór: op. 49, Fantazja f-moll
..
Łukowanie l.r. w t. 95-96 i 99-100 wykazuje podobne zróżnicowanie pomiędzy dwiema grupami źródeł jak w t. 93-94. Także tu geneza różnicy jest trudna do jednoznacznego ustalenia, wydaje się jednak prawdopodobne, że Chopin dwukrotnie, w różnym czasie dodawał łuki w A i w [KF] lub Wf1. W tekście głównym podajemy łukowanie źródła podstawowego, czyli A. Jest ono bardzo charakterystyczne ze względu na swój motywiczny, a nie pianistyczny charakter – Chopin objął poszczególnymi łukami sześcioósemkowe grupy nie obejmujące kolejnych pozycji l.r., lecz zestawione z par różnych akordów. Dopiero za drugim razem (t. 262-263 i 266-267) łuki są zgodne z pozycjami ręki i łączą grupy oparte zasadniczo na jednym akordzie. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany |
- « Poprzednia
- 1
- …
- 34
- 35
- 36
- 37
- 38
- 39
- 40
- …
- 105
- Następna »