mUltimate Chopin

op. 49, Fantazja f-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 85-90

Utwór: op. 49, Fantazja f-moll

3 górne łuki w A i Wn2

! miniat: wycinek te pary akordów t. 85-86, tylko dolna 5-linia.           TGTU tylko górne łuki 86 i 89-90

3 dolne łuki w Wn1

TGTU tylko dolne 86 i 89-90 bez nawiasów

4 dolne łuki w Wf (→Wa)

TGTU tylko dolne bez nawiasów

Wariantowa propozycja redakcji

TGTU wszystkie 8 łuków (dolne z nawiasami)
..

W trzech z 4 podobnie zbudowanych taktów (t. 86 i 89-90) Chopin wpisał w A łuk łączący górną nutę 1. akordu z 1. ósemką 2. połowy taktu. Brak podobnego łuku w t. 85 jest oczywistą niedokładnością – 3 takty z łukami zapisane są w jednej linii tekstu, a ten bez łuku w poprzedniej (mogło tu odegrać rolę także zapisanie 6. ósemki tego taktu na dolnej pięciolinii, utrudniające zręczne poprowadzenie tego łuku). W tekście głównym, opartym na źródle podstawowym (A), dodajemy ten łuk. Umieszczenie w Wn1 łuków pod dolnymi nutami l.r. to następstwo rutynowych zabiegów normujących zapis (zmiany kierunku laseczek i przeniesienie znaków na stronę główek nutowych). Natomiast umieszczone także pod partią l.r. 4 łuki Wf (→Wa) to raczej korekta Chopina (być może już w [KF]) niż adiustacja, gdyż tak umieszczone łuki zostały dodane także w analogicznych t. 172-173 i 176-177, w których A w ogóle nie ma łuków. W tekście głównym prawdopodobnie autentyczne łuki Wf podajemy jako opcjonalne (w nawiasach), gdyż w żadnym źródle nie ma w tych miejscach łuków w obu pozycjach równocześnie.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładności Wn , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf

t. 85-90

Utwór: op. 49, Fantazja f-moll

Bez znaków w A (→Wn)

! miniat: wycinek, półnutowy akord 85, tylko dolna 5-linia.           Tu bez kliszy 

Arpeggia w Wf (→Wa)

TGTU = 4 arpeggia 85-86 i 89-90
..

Arpeggia przed decymowymi akordami w t. 85-86 i 89-90 to dodatek w [KF] lub korekcie Wf1, niewątpliwie Chopinowski, choćby ze względu na użycie charkaterystycznych dla niego pionowych łuków. Zdaniem redakcji, uzupełnienie to należy odnieść także do wszystkich dalszych podobnych taktów, w których występują decymy lub akordy o takiej rozpiętości.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf

t. 85-89

Utwór: op. 49, Fantazja f-moll

Łuk w t. 89 w A

! miniat: 1. triola t. 85 i 89, tylko pr.r., wycinek.                TGTU = łuki od przednutek, tu tylko 89

Bez łuków w Wn

3 łuki w Wf i Wa2

TGTU

Łuk w t. 85 w Wa1

TGTU tylko 85
..

Łuki łączące przednutkę z 1. ósemką t. 85-86 i 89 (łuk w t. 90 jest we wszystkich źródłach) znajdują się w komplecie tylko w Wf i Wa2. Jest to najprawdopodobniej wynik dodatków Chopina w [KF] lub korekcie Wf1, a w przypadku Wa2 poprawki przeoczenia Wa1. Wersje z mniejszą liczbą łuków to następstwo niedokładności Chopina w A i przeoczeń Wa1 i Wn.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wa , Błędy Wn , Autentyczne korekty Wf

t. 85-90

Utwór: op. 49, Fantazja f-moll

Różnej długości  w A

! miniat: wycinek 3 triole 85 i 7 ósemek 86, tylko pr.r.           EZnieU 85 i TGTU 86, 89-90

Półtaktowe  w Wn

TGTU x 4

4-ósemkowe  w Wf (→Wa)

EZnieU1 x 4 do zrobienia : koniec razem z laseczką 4. ósemki
..

Pierwszy z czterech znaków  w t. 85-86 i 89-90 jest w A dłuższy od pozostałych. Biorąc pod uwagę zarówno schemat harmoniczny, jak i kierunek figuracji pr.r., przyznajemy rację sztycharzowi Wn, który uznał to za niedokładność. Interpretację tę potwierdza też statystyka zakresu widełek dynamicznych wszystkich 12 taktów o podobnej strukturze – w A 9 ma znaki półtaktowe (z dokładnością do jednej ósemki w jedną lub drugą stronę), a tylko 3 są nieco dłuższe (najwyraźniej w t. 253 – patrz uwaga do tego taktu). Krótsze znaki w Wf (→Wa) mogą być wynikiem nałożenia się niedokładności kopisty w [KF] i sztycharza.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Zakresy widełek dynamicznych

t. 86-89

Utwór: op. 49, Fantazja f-moll

..

W A (→Wn) i Wf Chopin opatrzył kasownikami (ostrzegawczymi?) górne nuty półnutowych akordów w t. 86 i 89 (g) oraz 3. ósemkę w t. 86 (g1). Nieuzasadnione znaki usunięto w Wa, pomijamy je także w tekście głównym  Adiustację Wa wprowadzono dopiero w korekcie druku, o czym świadczą wyraźnie widoczne ślady usuwanych znaków. Co ciekawe, ślady usuwania  przed g1 widać także w t. 89, co oznacza, że przed drukiem przeprowadzono wstępną adiustację, w której dodano ten  przez analogię do t. 86.
W tekście głównym dodajemy  ostrzegawczy przed des w t. 86. 

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki ostrzegawcze , Ostatni znak przykluczowy