Wf1
Tekst główny
A - Autograf
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Zadiustowany nakład Wn1
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
porównaj
  t. 85-90

Różnej długości  w A

! miniat: wycinek 3 triole 85 i 7 ósemek 86, tylko pr.r.           EZnieU 85 i TGTU 86, 89-90

Półtaktowe  w Wn

TGTU x 4

4-ósemkowe  w Wf (→Wa)

EZnieU1 x 4 do zrobienia : koniec razem z laseczką 4. ósemki

Pierwszy z czterech znaków  w t. 85-86 i 89-90 jest w A dłuższy od pozostałych. Biorąc pod uwagę zarówno schemat harmoniczny, jak i kierunek figuracji pr.r., przyznajemy rację sztycharzowi Wn, który uznał to za niedokładność. Interpretację tę potwierdza też statystyka zakresu widełek dynamicznych wszystkich 12 taktów o podobnej strukturze – w A 9 ma znaki półtaktowe (z dokładnością do jednej ósemki w jedną lub drugą stronę), a tylko 3 są nieco dłuższe (najwyraźniej w t. 253 – patrz uwaga do tego taktu). Krótsze znaki w Wf (→Wa) mogą być wynikiem nałożenia się niedokładności kopisty w [KF] i sztycharza.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Zakresy widełek dynamicznych

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Przejdź do tekstu nutowego

.