


![]() |
Różnej długości ! miniat: wycinek 3 triole 85 i 7 ósemek 86, tylko pr.r. EZnieU 85 i TGTU 86, 89-90 |
|
![]() |
Półtaktowe TGTU x 4 |
|
![]() |
EZnieU1 x 4 do zrobienia : koniec razem z laseczką 4. ósemki |
Pierwszy z czterech znaków w t. 85-86 i 89-90 jest w A dłuższy od pozostałych. Biorąc pod uwagę zarówno schemat harmoniczny, jak i kierunek figuracji pr.r., przyznajemy rację sztycharzowi Wn, który uznał to za niedokładność. Interpretację tę potwierdza też statystyka zakresu widełek dynamicznych wszystkich 12 taktów o podobnej strukturze – w A 9 ma znaki półtaktowe (z dokładnością do jednej ósemki w jedną lub drugą stronę), a tylko 3 są nieco dłuższe (najwyraźniej w t. 253 – patrz uwaga do tego taktu). Krótsze znaki w Wf (→Wa) mogą być wynikiem nałożenia się niedokładności kopisty w [KF] i sztycharza.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne
zagadnienia: Zakresy widełek dynamicznych
notacja: Artykulacja, akcenty, widełki