mUltimate Chopin

op. 49, Fantazja f-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 77-82

Utwór: op. 49, Fantazja f-moll

Szesnastka nad ósemką l.r. w A i Wf

! miniat: wycinek, tu Wf2 (kombinowany do zrobienia taki, jak ten, co jest z Wf1).                    EZTU = nuty i pauzy 4. ćwierćnuta 77 + 3. ćwierćnuta 78 i podobnie 81-82

Szesnastka po ósem­ce l.r. w Wn i Wa

EZnieU
..

Przesunięcie szesnastek w t. 77-78 i 81-82 poza 3. ósemkę odpowiedniej trioli l.r. to dowolna zmiana adiustatorów Wn i Wa (w t. 77 Wn ma szesnastkę umieszczoną pomyłkowo przed 3. ósemką l.r.). Sugeruje ona wykonanie szesnastek po odpowiedniej nucie akompaniamentu, z pewnością wbrew intencji Chopina jasno wyrażonej w zapisie A. Por. t. 245-249, patrz też Nokturn cis  op. 27 nr 1.
Podobnie w analogicznych t. 164-169 i 244-249.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Rytmy punktowane i triole

t. 77-78

Utwór: op. 49, Fantazja f-moll

Łuk przerwany w t. 78 w A i Wn2

! miniat: wycinek jw.                EZTU = prawy koniec 76-77 + lewy koniec nad 2. triolą 77

Zbiegnięcie łuków w t. 78 w Wn1

EZnieU

Łuk przerwany przed t. 78 w Wf (→Wa)

wycinek Wf1 kombinowany.                  EZnieU1

Ciągły łuk, alternatywna propozycja redakcji

! miniat: Corel
..

W tekście głównym podajemy łuki A, w którym podział łuku wypada w naturalnym pianistycznie miejscu, nad pauzą. Rozdzielenie łuków w Wf (→Wa) pomiędzy t. 77-78 uważamy za niedo­kładność związaną z przejściem do nowej linii, dlatego alternatywnie proponujemy ciągły łuk w tym miejscu.
Łuki Wn1 są z pewnością niedokładne, co popra­wiono w Wn2.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładności Wn , Adiustacje Wn

t. 77-81

Utwór: op. 49, Fantazja f-moll

Przednutki nieprzekreślone w A

! miniat: wycinek t. 77, 2. połowa, tylko górna 5-linia.       Tu bez kliszy 

Przednutki przekreślone w Wf (→Wa) i Wn

TGTU = przekreślenia przednutek 77 i 81
..

Przekreślenie przednutek w t. 77 i 81 to niemal na pewno niedokładność popełniona przez Fontanę w [KF] – przekreślanie przednutek było manierą Fontany jako kopisty, co można stwierdzić w tych utworach, w których zachował się i autograf, i jego kopia, np. w Preludiach op. 28. Mimo to w tekście głównym podajemy przednutki przekreślone, gdyż w tej formie Chopin zapisał je w pozostałych 4 analogicznych miejscach – t. 164, 168, 234 i 238. W ogóle Chopin w oczywistych sytuacjach często nie zwracał uwagi na dokładny zapis przednutek, notując rzekomo długie przednutki w miejscach, w których kontekst – tak jak tu – determinuje użycie krótkich przednutek.
Niedokładny zapis trafnie zadiustowano także w Wn.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Notacja przednutek , Przednutki nieprzekreślone

t. 77

Utwór: op. 49, Fantazja f-moll

..

Na końcu taktu w Wf1 pominięto beleczkę wiązania szesnastkowego. Błąd poprawiono w Wf2 (→Wa).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Adiustacje Wf

t. 78-82

Utwór: op. 49, Fantazja f-moll

b2(1) razem z d3(2) w A i Wf (→Wa)

! miniat: wycinek, ostatnia triola pr.r. 78, tylko górna 5-linia, tu A.             EZTU 4. ćwierćnuta 78 i 82 (zrobione tylko 78)

b2(1) przed d3(2) w Wn

EZnieU 2 miejsca
..

Przesunięcie ostatniej ósemki dolnego głosu w t. 78 i 82 tak, by wypadła pomiędzy 2. a 3. nutą trioli to dowolność adiustacji Wn. Pisownia A, zarówno w tych taktach, jak i w dwóch powtórzeniach tej frazy w innych tonacjach (t. 165-169 i 245-249) nie pozostawia najmniejszej wątpliwości co do synchronizacji obu głosów pr.r. – ich ostatnie nuty mają być uderzone równocześnie bez względu na zapisaną wartość rytmiczną w dolnym głosie. Tego typu notację spotykamy wielokrotnie także w innych utworach Chopina, por. np. Nokturn c op. 48 nr 1, t. 61-63, Ballada f op. 52, t. 217-219 czy Preludium E op. 28 nr 9, t. 8.
Patrz też t. 80.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn