|
! miniat: od półnuty do końca taktu, tylko górna 5-linia, wycinek. Tu bez kliszy |
|
|
EZnieU2 |
Oprócz akcentu nad akordem pr.r. – patrz poprzednia uwaga – Wf (→Wa) ma jeszcze widełki 
o zakresie zbliżonym do tego, jaki widzimy w tym wydaniu w podobnych t. 110, 112, 114, nie mówiąc już o znakach A i Wf w t. 279. Podobieństwo zakresu sugeruje podobieństwo funkcji, powstaje jednak pytanie, dlaczego w tym jednym miejscu pojawiają się dwa różne znaki spośród tych, które w podobnych taktach spotykamy pojedynczo. Można zaproponować kilka wyjaśnień:
- Chopinowska korekta niedokładnych widełek . W porównaniu z innymi miejscami opatrzonymi podobnymi znakami początek wypada tu pomiędzy nutami, tak iż nie wskazuje tej, od której zaczyna się zmiana dynamiczna. Akcent mógł być dodany jako doraźna, uproszczona korekta tej niedokładności.
- Chopinowska korekta niedokładnego (krótkiego) akcentu. Widełki mogły być dodane jako jego uproszczone przedłużenie, niewymagające kłopotliwego dla sztycharza usuwania znaku.
- Jeden ze znaków został tu dodany przez pomyłkę. Biorąc pod uwagę, że akcent w Wf umieszczony jest w tym samym miejscu co akcent (długi) w A, o pomyłkowość można podejrzewać omawiane widełki .
- Chopinowskie uzupełnienie. Tak jak w punkcie 2, znak byłby dodany przez Chopina w [KF] lub Wf i odpowiada jego intencji. Takt ten byłby więc z jakiegoś powodu oznaczony w sposób wyjątkowy.
Zdaniem redakcji, ostatnia możliwość jest mało prawdopodobna, tak iż zgodność znaku z intencją Chopina budzi wątpliwości.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
notacja: Artykulacja, akcenty, widełki