|
! miniat: wycinek, od półnuty do końca taktu, obie pięciolinie. długi nad pr.r. |
|
|
Akcent długi proponowany przez redakcję |
|
|
Bez znaku w Wn1 |
|
|
Krótki akcent w Wf nad pr.r. |
|
|
2 krótkie akcenty w Wa nad pr.r. i pod l.r. |
Akcenty w t. 277 i 281 umieszczone są w A nad akordem pr.r., tak jak i dłuższe widełki 
w t. 279. Nie ulega jednak wątpliwości, że wszystkie te znaki odnoszą się do partii obu rąk, co można było jaśniej wyrazić, umieszczając je pomiędzy pięcioliniami. Zarówno takie umiejscowienie znaków, jak i wyraźne, nieuzasadnione muzycznie zróżnicowanie ich długości sugerują mniej przemyślaną notację niż w analogicznych t. 110, 112 i 114. W tekście głównym przenosimy zatem znaki pomiędzy pięciolinie, zgodnie z Chopinowskim zapisem wszystkich pozostałych podobnych miejsc (t. 283-285 oraz 6 analogicznych taktów pierwszego wystąpienia tego odcinka – t. 110-118). Podobna przesłanka skłoniła przypuszczalnie adiustatorów Wn1 i Wa do dodania oddzielnych akcentów dla l.r., przy czym w Wn1 dotyczy to tylko t. 281, gdyż w t. 277 akcent przeoczono (w Wn2 dodano akcent długi na podstawie A). Ponadto zastępujemy znak w t. 279 przez akcent długi, jak w analogicznych motywach.
Dokonana w Wf (→Wa) zmiana kroju akcentów na krótkie to bardzo częsta niedokładność pierwszych wydań Chopinowskich.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne
zagadnienia: Akcenty długie, Adiustacje Wa, Błędy Wn, Adiustacje Wn
notacja: Artykulacja, akcenty, widełki
