- « Poprzednia
- 1
- …
- 10
- 11
- 12
- 13
- 14
- 15
- 16
- …
- 105
- Następna »
t. 28
|
Utwór: op. 49, Fantazja f-moll
..
W Wf (→Wa1) brak przed górną nutą pierwszej ćwierćnuty (a2). Oczywistą pomyłkę – por. t. 36 – sprostowano dopiero w Wa2. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błędy powtórzone Wa |
|||||||||
t. 28
|
Utwór: op. 49, Fantazja f-moll
..
Niebudzące wątpliwości łukowanie A odtworzono w pozostałych źródłach niedokładnie. We wszystkich wydaniach łuk kończący się na 3. mierze taktu sięga aż do czwartej; jest to niemal na pewno wynik niezrozumienia Chopinowskiego łuku, wyraźnie obejmującego ćwierćnutę na 3. mierze (f2). Mniej jasne jest, jak doszło do różnicy w pierwszej połowie taktu, gdyż podobna rozbieżność występuje w analogicznym t. 36. Taka zgodność sugeruje celową zmianę, choć niedokładności i uproszczeń w zapisie [KF] czy Wf nie można wykluczyć. W tekście głównym podajemy wersję A, zaś biorąc pod uwagę ewentualną autentyczność połączenia łuków między 1. a 2. miarą taktu, jako rozwiązanie alternatywne proponujemy zmodyfikowaną wersję Wf. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności Wf |
|||||||||
t. 28-29
|
Utwór: op. 49, Fantazja f-moll
..
Łuk obejmujący frazę w t. 29-30 rozpoczyna się w A (→Wn) wyraźnie od a1 na 4. mierze t. 28. Jego późniejsze rozpoczęcie w Wf (→Wa) jest niemal na pewno wynikiem błędnej interpretacji łuku A przez kopistę lub łuku [KF] przez sztycharza Wf. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wf |
|||||||||
t. 28
|
Utwór: op. 49, Fantazja f-moll
..
Akcent długi w Wn to rzadki przypadek użycia tego znaku bez uzasadnienia w pisowni podkładu, w tym wypadku A. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wn |
|||||||||
t. 28-36
|
Utwór: op. 49, Fantazja f-moll
..
Akord g-c1-e1 na 2. mierze t. 28 i 36 to wersja pierwotna – występuje już w KFs. Chopin usunął g w t. 28 w korekcie Wf1 lub wcześniej, sprawdzając [KF], a w t. 36 w korekcie Wf2. Powodem mogła być chęć uniknięcia oktaw równoległych z głosem melodycznym (w t. 28 ukrytych, w t. 36 realnych). Z nieco podobną sytuacją mamy do czynienia w autografie Ballady As op. 47 – w trzech analogicznych miejscach widzimy prawdopodobnie trzy stadia wprowadzania zmiany polegającej na usunięciu kwinty akordu dominanty septymowej (d) w jednym z głosów akompaniujących, w t. 56 nuty już nie ma, w t. 60 jest skreślona, w t. 107 pozostała nieusunięta. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Adiustacje Wa , Zmiany akompaniamentu , Autentyczne korekty Wf |
- « Poprzednia
- 1
- …
- 10
- 11
- 12
- 13
- 14
- 15
- 16
- …
- 105
- Następna »