2 łuki, drugi do f2 w A ! miniat: wycinek, ten takt, tylko górna 5-linia. EZTU = koniec łuku z t. 27 + łuk nad 2 i 3 w 28 |
||
EZnieU1 = koniec łuku z 37 |
||
2 łuki, drugi do a1 w Wn EZnieU2 + koniec łuku z 27 i łuk 28 |
||
Ciągły łuk do f2, alternatywna propozycja redakcji ! miniat: Corel, EZnieU |
Niebudzące wątpliwości łukowanie A odtworzono w pozostałych źródłach niedokładnie. We wszystkich wydaniach łuk kończący się na 3. mierze taktu sięga aż do czwartej; jest to niemal na pewno wynik niezrozumienia Chopinowskiego łuku, wyraźnie obejmującego ćwierćnutę na 3. mierze (f2). Mniej jasne jest, jak doszło do różnicy w pierwszej połowie taktu, gdyż podobna rozbieżność występuje w analogicznym t. 36. Taka zgodność sugeruje celową zmianę, choć niedokładności i uproszczeń w zapisie [KF] czy Wf nie można wykluczyć. W tekście głównym podajemy wersję A, zaś biorąc pod uwagę ewentualną autentyczność połączenia łuków między 1. a 2. miarą taktu, jako rozwiązanie alternatywne proponujemy zmodyfikowaną wersję Wf.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Niedokładności Wn, Niedokładności Wf
notacja: Łuki