Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 2

Utwór: op. 10 nr 7, Etiuda C-dur

Łuk w A i Wa

!!!   miniat: t. 5, tylko górna 5-linia, bez dynamiki.       Tu TGTU dla t. 2 =łuk

Bez łuku w Wf (→Wn)

..

W Wf (→Wn) pominięto łuk nad partią pr.r. Znak uzupełniono w Wa.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf

t. 2-3

Utwór: op. 10 nr 7, Etiuda C-dur

..

Łuk w t. 2 początkowo kończył się w A na ostatniej nucie tego taktu (jak w t. 1). Dodając następnie łuk w t. 3, Chopin zadbał o dołączenie go do poprzedniego, co można uważać za wzorzec dla wszystkich podobnych sytuacji.

kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany

zagadnienia: Poprawki A

t. 2-4

Utwór: op. 10 nr 9, Etiuda f-moll

Łuk AI

!!!   miniat: od 2. ósemki t. 2 do półnuty w t. 4, tylko górna 5-linia, ścieśnione, bez oznaczeń pomiędzy pięcioliniami.        Tu łuk od f2 w t. 3 do półnuty

A

!!!     łuk od c2 na 2. ósemce t. 2 do des2 w t. 3

Wf (→Wn1), możliwa interpretacja

Wn2 (→Wn3Wn4) i Wa

!!!    TGTU

..

Ani w A, ani w Wf łuki nie są w tych taktach dokładne. Łuk A stopniowo zanika wskutek kończącego się atramentu, tak iż nie ma pewności, dokąd w intencji Chopina miał sięgać. W Wf (→Wn1) wątpliwość dotyczy przejścia do nowej linii pomiędzy t. 2 i 3 – łuk w t. 2 sugeruje kontynuację (zgodnie z A), czego nie potwierdza jednak nowy łuk w t. 3. Łuk AI jest wprawdzie czytelny, ale generalnie łuki w tym rękopisie wydają się być stawiane wyrywkowo, bez intencji stworzenia spójnego, kompletnego obrazu frazowania czy artykulacji (zbieżność z drugim łukiem Wf jest zapewne przypadkowa). Zdaniem redakcji, nie ma powodu sądzić, by łukowanie miało się tu różnić od oznaczeń w analogicznych t. 10-12, objętych jednym łukiem zarówno w A, jak i w wydaniach. Por. t. 47.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf

t. 2-7

Utwór: op. 10 nr 9, Etiuda f-moll

Mordenty w AI i A

!!!   miniat: ta co przy łukach, z łukiem TGTU.      Tu mordenty nad des2 zamiast kropek

Bez ozdobników w Wf (→Wn,Wa)

!!!    TGTU (kropki zamiast mordentów)

..

Mordenty stanowiły od początku integralną część głównego tematu Etiudy. Ostatecznie jednak, korygując Wf (→Wn,Wa) Chopin zrezygnował z nich w pierwszej części utworu (por. t. 38-39).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf

t. 2-3

Utwór: op. 10 nr 9, Etiuda f-moll

..

W AI nie ma określeń cresc. i con forza.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach