mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 2-5

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

Dwa akcenty długie w AI

!!!   miniat: pół t.10 i pół t. 11 (będą udawać t. 2 i 3), tylko górna 5-linia, z numerem t. 3, bez wideł pod pięciolinią.      Tu akcent długi nad 3. szesnastką w t. 2 i 5

Trzy różne akcenty w A

!!!    długie w t. 2 i 5, krótki w t. 3

  w Wf (→Wn,Wa)

!!!     TGTU
..

Nad motywami szesnastkowymi w t. 2, 3 i 5 podajemy w tekście głównym konsekwentne pary widełek  , wprowadzone przez Chopina w korekcie Wf (→Wn,Wa). W obu autografach zapisana jest – mniej lub bardziej dokładnie – wcześniejsza koncepcja, w której tylko 3. szesnastka taktu opatrzona jest akcentem (na ogół długim). Por. sąsiednią uwagę o łukach.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Akcenty długie , Autentyczne korekty Wf

t. 2-5

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

Bez łuków w AI

!!!   miniat: pół t. 2 (wziąć z t. 10), tylko górna 5-linia.      Tu pusta klisza 

Krótkie łuki w A

!!!     nad 2. parą szesnastek w t. 2 i pierwszą w t. 5 (nad widłami/akcentem w t. 2, pod w nutami w t. 5)

Dłuższe łuki w Wf (→Wn,Wa)

!!!     TGTU (3x pół taktu)
..

Korygując Wf (→Wn,Wa), Chopin wprowadził nad motywami szesnastkowymi w t. 2, 3 i 5 konsekwentne półtaktowe łuki. Zastąpiły one niedokładne i raczej przypadkowe łukowanie autografów.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf

t. 2-10

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

Bez znaku w AI i A

!!!   miniat: ta ćwierćnuta, tylko górna 5-linia.    Tu pusta klisza 

Krótki akcent w Wf (→Wn,Wa)

!!!     akcent krótki w t. 2 i 10

Akcent długi proponowany przez redakcję
..

Akcent nad ćwierćnutą w t. 2 został dodany zapewne przez Chopina w korekcie Wf (→Wn,Wa). Biorąc pod uwagę, że sztycharze często nie rozumieli znaku akcentu długiego i odtwarzali go jako zwykły akcent lub – często dłuższe – widełki , w tekście głównym proponujemy akcent długi, który wydaje się w tym kontekście bardziej odpowiedni. To samo dotyczy t. 10.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Autentyczne korekty Wf

t. 2-11

Utwór: op. 10 nr 4, Etiuda cis-moll

Bez znaków w AI

!!!   miniat: t. 2, tylko dolna 5-linia, ścieśnione.    Tu pusta klisza 

Kropki w Wf (→Wn,Wa)
..

W AI artykulacja staccato przedzielonych pauzami ósemek, towarzyszących figuracji szesnastkowej (w t. 1-3, 5-6, 9-11) oznaczona jest tylko w t. 1 i 5. Wpisane tam kropki należy niewątpliwie rozumieć jako wzorcowe, a więc obowiązujące także w pozostałych taktach.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

t. 2-3

Utwór: op. 25 nr 2, Etiuda f-moll

Palcowanie WfD

!!!   miniat: ostatnia 8ka t. 2 i 1. triola t. 3, tylko górna 5-linia bez łuku.       Tu 34 w t. 3

Palcowanie WfS

!!!     43    na przejściu taktów

Propozycja redakcji

!!!     TGTU

Bez palcowania lekcyjnego
..

Pary cyfr palcowania wpisane w WfD i WfS wzajemnie się uzupełniają.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfD , Dopiski WfS