mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 2-4

Utwór: op. 25 nr 4, Etiuda a-moll

Bez znaków w A (→Wf)

!!!   miniat: od 2. ósemki t. 2 do ostatniej t. 3, tylko górna 5-linia, ścieśnione.      Tu pusta klisza 

  w KF (→Wn1)

!!!      EZTU t. 2-4

  w Wa

!!!     EZnieU

  w Wn2 (→Wn3)

!!!        = EZnieU2,   = EZnieU
..

Para widełek   musiała być dodana przez Chopina w KF i podkładzie do Wa. Nic nie wskazuje na to, by Chopin chciał rezygnować z tych wskazówek – ich brak w A (→Wf) to niemal na pewno skutek pośpiechu i niedostatecznej uwagi przy wprowadzaniu poprawek i uzupełnień równolegle w trzech rękopisach edycyjnych. Podobnie w t. 6-8.
Skrócenie znaku  w Wn2 (→Wn3) jest przypuszczalnie adiustacją wydawcy lub pomyłką sztycharza.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Zakresy widełek dynamicznych , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty KF

t. 2-3

Utwór: op. 25 nr 6, Etiuda gis-moll

..

W KF partia pr.r. zapisana jest w tych taktach skrótowo – za pomocą znaków •/• – jako powtórzenie t. 1.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Skrótowy zapis A

t. 2-6

Utwór: op. 25 nr 8, Etiuda Des-dur

..

Dodajemy bemole ostrzegawcze przed 2. sekstą w t. 2 i 6.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

t. 2-4

Utwór: op. 25 nr 5, Etiuda e-moll

..

W kolejnych Wn dodawano w tych taktach ostrzegawcze kasowniki – już w Wn1 przed drugim g2 w t. 3, w Wn2 przed d w t. 4, w Wn3 przed a1 w t. 2. Znak w t. 3 dodano także w Wa3. Zdaniem redakcji, wszystkie znaki są uzasadnione i przyjmujemy je do tekstu głównego.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn

t. 2-4

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II

Kliniki w KG i Wf

Kropki w Wn

Bez znaków w Wa
..

Kropki staccato na początku t. 2 i 4 to najjaskrawszy przykład niedokładnego odczytania kliników w KG przez sztycharza Wn – różnica między klinikami w tych miejscach a kropkami w sąsiednich t. 1, 3 i 5-7 jest bardzo wyraźna. Wydawca niemiecki nie użył kliników ani razu w całej Sonacie. Brak znaków w Wa jest zapewne przeoczeniem.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Błędy Wa , Kliniki