mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Przeoczenia znaków aktualnej tonacji

t. 445

Utwór: op. 31, Scherzo b-moll

..

W A (→Wf→Wa1) brak  podwyższającego d na dis. Oczywistą niedokładność Chopina poprawił Fontana w KF (→Wn),  dodano także w Wa2 (→Wa3).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy A , Adiustacje Fontany , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Wa

t. 455

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

..

W A jedynym znakiem chromatycznym przed 1. akordem pr.r. jest ostrzegawczy  przed e2. Od strony muzycznej wersja z d3 byłaby oczywiście możliwa, jednak porównanie z analogicznym t. 425 oraz  des3 dodany – przypuszczalnie przez Chopina – już w Wn1 (→Wf→Wa, →Wn2) świadczą o pomyłce Chopina. Identyczne przeoczenie zdarzyło się Chopinowi w zbliżonym kontekście w t. 423.
W tekście głównym nieuzasadniony  przed e2 pomijamy.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Znaki ostrzegawcze , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy A , Autentyczne korekty Wn , Ostatni znak przykluczowy

t. 462-463

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

e3 w A (odczyt dosłowny→Wn→Wf1)

!!!   miniat: nic.                Tu pusta klisza 

es3 w A (interpretacja kontekstowa) i Wf2

TGTU (2 bemole es3 462-3 + kaso e2 463 l.r.)

e3 i es3 w Wa

TGTU tylko w 463 (bemol es3 i kaso e2)
..

Tak jak w t. 422-423, dodane przez Chopina w korekcie Wf2 bemole obniżające e3 na es3 oraz ostrzegawczy  przed e2 w l.r. w t. 463 dowodzą, że odczytana dosłownie wersja A (→Wn→Wf1) jest błędna. W Wa odpowiedni  znajduje się tylko w t. 463 (wraz z  przed e2), co przypuszczalnie jest skutkiem przeoczenia znaku w t. 462.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wa , Znaki ostrzegawcze , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy A , Autentyczne korekty Wf

t. 470-472

Utwór: op. 39, Scherzo cis-moll

 d3 w Wa i KG (→Wn)

!!!!   [miniat : 4. ósemki pr.r. 470.

TGTU = 2 kasowniki, 470 i 472

Bez znaków w Wf
..

Pominięcie w Wf kasowników obniżających dis3 na d3 w t. 470 i dis2 na d2 w t. 472 trzeba raczej uznać za błąd. Przemawia za tym brak tych znaków także w KG, w którym jednak Chopin własnoręcznie je uzupełnił. Kasowniki w Wa mogły być dodane przez analogię do trzech poprzednich wystąpień tej frazy (t. 176, 220 i 308). O tym, że Chopin na dłuższym odcinku nie był pewien, czy  dis wchodzi w skład znaków przykluczowych, świadczą też krzyżyki w t. 445, 447, 466.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Ostatni znak przykluczowy , Autentyczne korekty KG

t. 476-477

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

..

W A Chopin wpisał tu tylko dwa kasowniki – przed 2. ósemką w t. 476 i przed dolną nutą 1. ósemki w t. 477. Brak znaków przed 1. oktawą l.r. w t. 476 to w całym tym fragmencie jedyny przypadek, w którym pierwsze wystąpienie nuty w takcie nie zostało prawidłowo oznaczone. Wskazuje to przypuszczalnie na pisanie partii l.r. po pasażach pr.r., przez co pierwszym h, które Chopin napotkał pisząc, była właśnie 2. ósemka, zapisana zresztą na dolnej pięciolinii. Uwzględniając działanie tego  także na najwyższą nutę l.r., wszystkie potrzebne kasowniki dodano już w Wn (→Wf→Wa).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy A