![](/build/images/logo_left.png)
![](/build/images/en-button.f0fc0795.png)
![](/build/images/pomoc-button.d3d09842.png)
Zagadnienia : Niedokładności Wa
- « Poprzednia
- 1
- …
- 77
- 78
- 79
- 80
- 81
- 82
- 83
- …
- 95
- Następna »
t. 239-240
|
Utwór: op. 39, Scherzo cis-moll
..
W Wa i KG (→Wn) dolna nuta oktawy l.r., Des1, zapisana jest – jako 8 – tylko w t. 239. Notacja ta odczytana dosłownie oznacza więc brak łuku przetrzymującego te nuty w t. 240. W Wf przetrzymanie całej oktawy wypisane jest (również z użyciem skrótu) w sposób nie budzący wątpliwości. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Niedokładności Wa , Niedokładności KG , Skrótowy zapis oktaw |
||||||||
t. 241-242
|
Utwór: op. 16, Rondo Es-dur
..
W Wf (→Wa1→Wa2) w pr.r. brak początku łuku, który jest kontynuowany w kolejnym takcie w nowej linii. Błąd poprawiono w Wn. Natomiast w Wa3 zapis jest niejednoznaczny – adiustator dodał osobny łuk dla trioli na końcu t. 241 i pozostawił wydłużony początek łuku w t. 242. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn , Niedokładności Wa , Niepewna kontynuacja łuku , Błędy powtórzone Wa |
||||||||
t. 244
|
Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II
..
Pominięte kasowniki przed oktawami l.r. – patrz t. 56. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Niedokładności Wa , Adiustacje Wf |
||||||||
t. 248
|
Utwór: op. 16, Rondo Es-dur
..
Nie jest jasne, jak doszło do różnicy pomiędzy Wf a pozostałymi wydaniami. Wersja Wn może być wynikiem adiustacji, gdyż jest spójna z wersją końca poprzedniego taktu, natomiast wersja Wa może być niedokładnością, gdyż łuk Wa w poprzednim takcie wyraźnie wskazuje na kontynuację. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wn , Niedokładności Wa |
||||||||
t. 249
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I
..
Błędna wysokość 2. szesnastki w Wn jest następstwem nieprecyzyjnego zapisu zakończenia przenośnika oktawowego, obejmującego w A pierwsze dwie szesnastki tego taktu (i cztery ostatnie poprzedniego). W Wn1 zapis ten odtworzono zbyt dosłownie (błędnie), nie biorąc pod uwagę ani kontekstu graficznego, ani analogicznych figur w następnych taktach. Błędu nie powtórzono w Wf (→Wa), choć zapis Wa nie jest zupełnie jasny. Dziwi natomiast niezrozumienie intencji Chopina w Wn2, w którym powtórzono błędną wysokość omawianej nuty mimo pisowni bez przenośnika oktawowego. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn , Niedokładności Wa |
- « Poprzednia
- 1
- …
- 77
- 78
- 79
- 80
- 81
- 82
- 83
- …
- 95
- Następna »