t. 249

 

 

Błędna wysokość 2. szesnastki w Wn jest następstwem nieco niedokładnego zapisu A, w którym dwie pierwsze szesnastki tego taktu i cztery ostatnie poprzedniego zapisane są z użyciem przenośnika oktawowego, zakończonego słowem "loco" (por. Ogólne Zasady Redakcyjnep. 6). Lewy koniec rozpoczynającej je ukośnej litery 'l' przypada nad 2. szesnastką, mimo że całe słowo obowiązuje dopiero od trzeciej, gdyż Chopin za moment zakończenia przenośnika brał z pewnością pod uwagę koniec falistej linii obejmującej przenoszony odcinek tekstu, łączący się z górną – prawą – częścią tej litery. Sztycharz Wn1 uwzględnił zaś początek słowa, a nie koniec linii, co spowodowało błędne wyłączenie 2. szesnastki z działania przenośnika.

Błędu nie powtórzono w Wf (→Wa), choć zapis Wa nie jest zupełnie jasny. Dziwi natomiast niezrozumienie intencji Chopina w Wn2, przy czym o ile pisownię Wn1 (z przenośnikiem) można uznać za niedokładną, np. na podstawie analogii z następnymi taktami, o tyle w przyjętym w Wn2 zapisie bez przenośnika błąd został utrwalony w sposób niepodlegający dyskusji.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn, Adiustacje Wn, Niedokładności Wa

notacja: Wysokość

Powrót do adnotacji