mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Niepewna kontynuacja łuku

t. 25-26

Utwór: op. 28 nr 8, Preludium fis-moll

Łuki rozdzielone w A, prawdopodobna interpretacja (→KF→Wn, →Wf→Wa)

!!!   miniat: corel, ostatnia grupa 25 i 1. 26, tylko górna 5-linia.                       TGTU

Ciągły łuk w A, możliwa interpretacja

EZnieU
..

Nieco podobnie jak w poprzedniej parze taktów, łukowanie A jest tu niejasne – łuk w t. 25, na końcu linii, sugeruje kontynuację, co jednak wyklucza łuk w t. 26, rozpoczynający się dopiero nad 3. trzydziestodwójką taktu. Chopin poprawiał łuk w t. 26, łącząc w połowie taktu napisane początkowo dwa łuki. Gdyby zależało mu na połączeniu tego łuku z poprzednim, być może poprawiłby także jego początek, pozostawienie bez zmian niewątpliwie niedokładnego poczatku łuku traktujemy więc jako argument za rozdzielonymi łukami, które podajemy w tekście głównym.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Niepewna kontynuacja łuku

t. 25-26

Utwór: op. 28 nr 11, Preludium H-dur

Ciągły łuk w A, odczyt dosłowny (→KF→Wn, →Wf→Wa)

!!!   miniat: wycinek, t. 25-27, tylko górna 5-linia. Tu A kombinowany, nie obcinać końców łuków!            EZnieU = prawy koniec

Łuki rozdzie­lone w A, interpretacja kontekstowa

EZTU = prawy koniec + łuk
..

W A koniec łuku w t. 25 (na końcu linii) bardzo sugestywnie wskazuje na kontynuację, czego jednak nie potwierdza łuk w t. 26. Zarówno w KF (→Wn), jak i w Wf (→Wa) te niekonsekwentne łuki odtworzono jako jeden ciągły łuk. Zdaniem redakcji, bardziej przekonujące muzycznie jest jednak rozdzielenie łuków. T. 21-25 tworzą bowiem spójną całość, utrzymaną w jednym rejestrze oraz zamkniętą melodycznie i harmo­nicznie: , podczas gdy dwa ostatnie takty są wyodręb­nio­nym brzmieniowo (niższy rejestr) dopowiedzeniem całości Preludium. Przyjęcie takiej interpretacji wymaga uznania, że końcówka łuku w t. 25 jest niedokładna, co tylko pozornie wydaje się niemo­żliwe – por. podobnie wydłużony, z pewnością niedokładny koniec łuku w t. 27.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Niepewna kontynuacja łuku

t. 25-27

Utwór: op. 28 nr 11, Preludium H-dur

Łuki rozdzielone w A, odczyt dosłowny

!!!   miniat: wycinek, t. 25-26, tylko dolna 5-linia; tu kombinowany.                           EZTU 2 łuki

Ciągły łuk w A (możliwa interpretacja→Wf→Wa)

EZnieU

Bez łuku w t. 26-27 w KF (→Wn)

EZTU tylko lewy
..

Podobnie jak w partii pr.r., kwestia kontynuacji łuku l.r. nie jest w A jasna ze względu na przejście do nowej linii – łuk w t. 25 (na końcu linijki) może sugerować kontynuację, nie tyle długością, ile brakiem końcowego zaokrąglenia, jednak łuk w t. 26 tego nie potwierdza. Z powodów omówionych we wskazanej uwadze o łuku pr.r. uważamy rozdzielenie łuków za bardziej prawdopodobne i tę wersję proponujemy w tekście głównym.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Łuki obejmujące , Błędy KF , Niepewna kontynuacja łuku

t. 25-28

Utwór: op. 30 nr 3, Mazurek Des-dur

2 łuki w KF, odczyt dosłowny

EZnieU, tylko 25-26.

Ciągły łuk Wf (interpretacja kontekstowa→Wa)

EZTU

2 łuki w Wn

EZnieU, tylko 26-28
..

Łukowanie pierwszej frazy tej części jest niedokładne lub błędne zarówno w KF, jak i Wf. Dotyczy to szczególnie KF, które odczytane dosłownie są niejasne i niemal na pewno niekompletne. Jakie miało być łukowanie Wf można się łatwo domyślić, tak iż Wa ma już jego poprawioną wersję, którą w tej sytuacji podajemy w tekście głównym.
Łuk dopisany ołówkiem w KF w t. 27-28 jest dodatkiem adiustatora Wn, który brak łuku w tych taktach uznał – skądinąd słusznie – za niewątpliwy błąd (są to w KF ostatnie takty na stronie, co często zwiększa prawdopodobieństwo przeoczeń).

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Błędy KF , Niedokładności KF , Niepewna kontynuacja łuku

t. 27-28

Utwór: op. 10 nr 12, Etiuda c-moll

Krótki łuk A

!!!    miniat: 2. pół t. 27 i ósemka 28; tylko górna 5linia, bez akcentu.       Tu w t. 27 tylko łuczek od ostatniej 16ki do kontynuacji (t. 28=TGTU). Na miniaturze tu d3 przetrzymane łukiem, w akordzie na 4 f2.

Dłuższy łuk Wf (→Wn)

!!!    łuk tylko w t. 27 (w zasadzie taki jak jest w "starym" TGTU)

Najdłuższy łuk w Wa

!!!!!!!!!! TGTU "poprawione": łuk 27 do kontynuacji, czyli dłuższy; 28 zostaje.
..

W A łukiem objęte są jedynie ostatnia szesnastka t. 27 i kończący frazę akord w t. 28. W Wf (→Wn), prawdopodobnie w wyniku korekty Chopina, łuk postawiony jest nad 2. połową t. 27. W Wa łuk ten przedłużono do początku t. 28, co uważamy za najtrafniejsze całościowe odczytanie intencji kompozytora, uwzględniające idee zawarte zarówno w łuku A, jak i Wf.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf , Niepewna kontynuacja łuku