Zagadnienia : Niepewna kontynuacja łuku

t. 4

Utwór: op. 28 nr 9, Preludium E-dur

Łuk w A (interpretacja kontekstowa→KFWn)

!!!   miniat: wycinek motyw z tym łukiem, tylko dolna 5-linia.                               TGTU

Bez łuku w Wf (→Wa) i KGS

..

Zapis tego taktu jest w A rozdzielony pomiędzy linijki, co wywołało niejasność łukowania l.r. – zapisany na końcu 1. połowy taktu łuk biegnący od trzydziestodwójki Fis nie ma dokończenia na nowej linii. W tekście głównym przyjmujemy naturalną interpretację tego zapisu – por. krótkie łuki w t. 2-3 – przyjętą w KF (→Wn). Brak łuku w Wf (→Wa) uznajemy w tej sytuacji za błąd sztycharza.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Niedokładne łuki A , Niepewna kontynuacja łuku

t. 4-5

Utwór: op. 28 nr 20, Preludium c-moll

Ciągły łuk w A (odczyt dosłowny→WfWa) i KGS

!!!   miniat: wycinek 2. pół t. 4, tylko górna 5-linia.
t. 4 EZnieU prawy koniec + t. 5 lewy koniec EZnieU zrobić (cięcie ~w połowie t. 5)

Rozdzielone łuki w A (interpretacja kontekstowa→KFWn), AB i ASz

EZTU t. 4, prawy koniec + EZTU t. 5 lewy koniec (do zrobienia)

..

Łuki A na przejściu t. 4-5 są niejednoznaczne – łuk w t. 4, na końcu linijki, wyraźnie sugeruje kontynuację, czego nie powierdza łuk w t. 5. Podkreślona zmianą rejestru i dynamiki czterotaktowa struktura Preludium nakazuje uznać za niedokładną końcówkę łuku w t. 4, co potwierdza notacja obu późniejszych autografów albumowych.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Niepewna kontynuacja łuku

t. 4-5

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

..

W A t. 4 jest ostatni w linii. Łuk na końcu tego taktu bardzo wyraźnie sugeruje kontynuację, czego nie potwierdza jednak łuk w t. 5, rozpoczynający się nad 1. nutą taktu. Zdaniem redakcji miarodajny jest łuk w t. 4, tak samo zinterpretowano to w Wf (→Wn,Wa).

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne

zagadnienia: Niepewna kontynuacja łuku

t. 5-6

Utwór: op. 64 nr 3, Walc As-dur

Kontynuacja łuku w A (→WfWa)

Nowy łuk w Wn

..

Wskutek kumulujących się niedokładności, wywołanych przejściem do nowej linii – w Wf i Wn rozpoczyna się ona w t. 6 – łuk w Wn kończy się w t. 5, a t. 6 objęty jest nowym łukiem (aczkolwiek w Wn1op i Wn1As łuk w t. 6 sugeruje kontynuację). W tekście głównym podajemy niebudzące wątpliwości łukowanie A (→WfWa).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niepewna kontynuacja łuku

t. 5-6

Utwór: op. 50 nr 1, Mazurek G-dur

Łuk sięgający poza t. 6 w AfragWn i interpretacja kontekstowa A1

!!!   miniat: wycinek, t. 6 + 1. ósemka 7, tylko górna 5-linia.                   EZTU

Łuk do końca t. 6 w A1, odczyt dosłowny

EZnieU

Łuk do końca t. 5 w Wf1, interpretacja 

red = EZnieU1 krótszy

Łuk do półnuty w t. 6 w Wf2 i Wa

EZnieU2

..

Łuki Afrag i Wn nie budzą wątpliwości, a ponieważ Wn ma taki łuk we wszystkich analogicznych taktach, podajemy go – jako znajdujący się w [A2] – w tekście głównym. Łuk Wf jest wyraźnie błędny, co poprawiono w Wf2 i Wa zapewne na podstawie porównania z t. 1-2. Problematyczny jest łuk A1, który – tak jak pozostałe łuki w 1. linijce rękopisu – dochodzi do końca taktu, sugerując jednak kształtem intencję doprowadzenia go do początku następnego. Intencję tę potwierdza explicite dokończenie łuku w t. 11 (w nowej linii), a także niebudzący wątpliwości, poprawiany przez Chopina łuk w t. 25-27. W tym kontekście interpretujemy łuk A1 jako dochodzący do 1. ósemki t. 7.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Adiustacje Wf , Niepewna kontynuacja łuku , Łuki tenuto