mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Niepewna kontynuacja łuku

t. 11

Utwór: op. 50 nr 1, Mazurek G-dur

Łuki rozdzielone w Afrag i A1 (→Wf→Wa)

!!!   miniat: wycinek, od półnuty 10 do h-g1 w t. 11, tylko górna 5-linia.                       EZnieU = łuk 9-11 + lewy koniec 11-12

Ciągły łuk w Wn

EZTU = lewy kawał
..

W A1 łuk rozpoczęty w t. 9 dochodzi niewątpliwie do 1. ósemki t. 11, mimo drobnej niedokładności zapisu – w t. 10 (na końcu linii) łuk nie wykracza wprawdzie poza kreskę taktową, ale w t. 11 wpisane jest jego dokończenie. Rozdzielone łuki obu zachowanych rękopisów mogą być tu uważane za równorzędny wariant, podobnie jak w t. 7 i dalszych powtórzeniach tej frazy. W tekście głównym podajemy ciągły łuk [A2] (→Wn).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Niepewna kontynuacja łuku

t. 12-13

Utwór: op. 28 nr 21, Preludium B-dur

Bez łuku w KF (→Wn)
..

W A łuk rozpoczynający się w t. 12, ostatnim w linii, wskazuje na kontynuację, jednak w t. 13 nie ma jego dokończenia. Przyjmujemy naturalną interpretację kontekstową, zgodną z tym, jak odtworzono to w Wf (→Wa). W KF (→Wn) kopista przeoczył ten łuk, tak jak poprzedni.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Błędy KF , Niepewna kontynuacja łuku

t. 14-16

Utwór: op. 28 nr 13, Preludium Fis-dur

Ciągły łuk w A

! miniat: Corel
TGTU

Łuki rozdzielone w t. 15-16 w KF (→Wn)

do 2. akordu t. 15 i od 1. akordu 16

Łuki rozdzielone w t. 14-15 w Wf (→Wa)

do szesnastki cis2 i od 1. akordu w t. 15
..

W A łuk w rozpoczynającym nową linię t. 15 jest niejednoznaczny – rozpoczyna się nad 1. akordem, ale jego kształt wskazuje raczej na kontynuację. Przeciągnięty daleko poza kreskę taktową koniec łuku w t. 14 rozstrzyga tę wątpliwość na korzyść ciągłego łuku, który podajemy w tekście głównym. Podział łuku w Wf (→Wa) uważamy tym samym za błędną interpretację A. Z kolei Fontana w KF właściwie odtworzył ciągły łuk w t. 14-15, ale bardzo niedokładnie oznaczył jego kontynuację na przejściu do t. 16, otwierającego w KF nową linię, tak iż wersji A nie sposób się na tej podstawie domyślić.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Niedokładne łuki A , Błędy KF , Niepewna kontynuacja łuku

t. 15-18

Utwór: op. 28 nr 8, Preludium fis-moll

Ciągłe łuki w A (→Wf), prawdopodobna interpretacja

!!!   miniat: wycinek kombinowany, 4. grupa 15 i 1. 16, tylko górna 5-linia.                    TGTU = łuk 2. linijka + łuk 3. linijka

Łuki rozdzie­lone w KF (→Wn) i Wa

EZnieU = 2. i 3. linijka podzielone na kreskach taktowych
..

T. 15 i 17 wypadają w A (→Wf) na końcu linii i biegnące nad nimi łuki wychodzą dość wyraźnie poza kreski taktowe sugerując kontynację. Jednak łuki w t. 16 i 18 raczej tego nie potwierdzają. Fontana w KF (→Wn) odczytał je jako rozdzielone, oddzielne łuki ma także Wa. W tekście głównym interpretujemy je jako połączone, co zgadza się ze strukturą tego fragmentu, złożonego z dwutaktowej frazy przedstawionej dwukrotnie w skontrastowanej dynamice.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładne łuki A , Niepewna kontynuacja łuku

t. 16-17

Utwór: op. 28 nr 4, Preludium e-moll

Bez łuku w As i KF (→Wn)

!!!   miniat: wycinek, t. 16 i początek 17, tylko dolna 5-linia; tu KF.                            Tu bez kliszy 

Łuk do końca t. 16 w A (interpretacja kontekstowa) i KGS

TGTU = łuk w t. 16

Łuk do t. 17 w A (możliwa interpretacja→Wf→Wa)

do 1. ósemki
..

W A t. 16 kończy linijkę, a łuk l.r., wyraźnie przeciągnięty poza koniec taktu, sugeruje kontynuację. W t. 17 nie ma jednak dokończenia tego łuku, tak iż nie wiadomo, czy Chopin zapomniał je wpisać, czy też niedokładna jest z rozmachem napisana końcówka łuku w t. 16 (por. np. Scherzo b op. 31, t. 60, 369). Możliwe również, że Chopin zmienił koncepcję łuku wraz z dodaniem oktawy na początku t. 17 – nad pierwotną wersją 1. ósemki w A widoczne jest skreślenie, które mogło dotyczyć dokończenia łuku. W tekście głównym podajemy łuk do końca t. 16, wersję Wf (→Wa) można jednak uważać za dopuszczalny wariant.
Skrócenie łuku w KGS jest przypuszczalnie niedokładnością.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Niepewna kontynuacja łuku