mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Niepewna kontynuacja łuku

t. 17-18

Utwór: op. 10 nr 12, Etiuda c-moll

Łuk A, interpretacja

Łuki Wf (→Wn,Wa) 

!!!   do końca 17 i cały 18.
..

W A łuk w t. 17 (ostatnim na stronie) sugeruje kontynuację, czego jednak nie potwierdza łuk w t. 18. Wf (→Wn,Wa) ma łuki rozdzielone. Biorąc pod uwagę, że łuk w t. 18 jest w A w oczywisty sposób niestarannie napisany, uważamy, że intencją Chopina był tu najprawdopodobniej jeden łuk aż do końca t. 18.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Interpretacje merytoryczne

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Niepewna kontynuacja łuku

t. 19

Utwór: op. 28 nr 15, Preludium Des-dur

Łuk do końca taktu w A, prawdopodobna interpretacja

!!!   miniat: wycinek kombinowany, od półnuty z kropką 19 do półnuty 20, tylko górna 5-linia.           EZnieU1 prawy koniec 

Łuk do t. 20 w A, możliwa interpretacja (→KF→Wn, →Wf→Wa)

EZTU prawy koniec
..

Łuki A na przejściu do nowej linii są niejasne – koniec łuku w t. 19 sugeruje kontynuację, czego nie potwierdza początek łuku w t. 20. Przy czym zarówno w t. 19, jak i 20 interpretacja nie jest oczywista – przeciągnięcie łuku poza kreskę taktową w t. 19 jest mniejsze niż linijkę wyżej czy niżej, a łuk w t. 20 zaczyna się wprawdzie po 1. nucie, ale jego płaski kształt sugeruje kontynuację. Podobne sytuacje występują przy przejściach do nowej linii w t. 12-13 i 21-22. Wypadają one jednak wewnątrz fraz, a końcówki łuków w t. 12 i 21 są tak sugestywne, że nie ma wątpliwości, iż chodzi o kontynuację łuków. Ponieważ w omawianym miejscu rozpoczyna się nowa fraza (por. łuk w t. 5), proponujemy dwie interpretacje A.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Niepewna kontynuacja łuku

t. 20-21

Utwór: op. 63 nr 1, Mazurek H-dur

Ciągły łuk w AI i Wf (→Wn,WaW)

Rozdzielone łuki w WaC
..

We wszystkich wydaniach t. 20 kończy linijkę, co w większości z nich spowodowało niejasność łukowania:

  • W Wf łuk w t. 20 można odczytywać jako obejmujący tylko ostatnią ósemkę lub wskazujący na kontynuację. Wyraźnie kontynuujący łuk w t. 21 pozwala rozstrzygnąć tę wątpliwość na korzyść ciągłego łuku. Interpretacja ta znajduje potwierdzenie w zapisie AI i wersję tę podajemy w tekście głównym. Niewątpliwie ciągły łuk mają też WaW i Wn2 (→Wn3).
  • W Wn1 łuk w t 20 dochodzi tylko do ostatniej ósemki, ale w t. 21 łuk na tyle wyraźnie wskazuje na kontynuację z poprzedniego taktu, że także ten zapis interpretujemy jako ciągły łuk.
  • Także w WaC łuk w t. 20 dochodzi tylko do ostatniej ósemki, niejasny jest natomiast łuk w t. 21. Przyjmujemy, że oznacza to rozdzielone łuki.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Niedokładności Wa , Niepewna kontynuacja łuku

t. 22-24

Utwór: op. 63 nr 3, Mazurek cis-moll

2 łuki w Wf, interpretacja kontekstowa

Wf TGTU=2 łuki

3 łuki w Wf, możliwa interpretacja 

Łuk w t. 24 w Wn

Wn puste w t. 22, 23, ALE w 24 jest zapisana końcówka tego łuku z t. 23 (mają tam zmianę strony)

2 łuki w t. 22-23 w WaW

WaW łuk w 22 tgtu, łuk w 23/24 tylko do końca 23, a w 24 puste
..

W żadnym ze źródeł łukowanie tych taktów nie jest zapisane bez usterek. W Wf niejasność dotyczy t. 23-24 – łuk w t. 23, na końcu strony, nie wskazuje na kontynuację, a jego kształt mógłby nawet sugerować skracanie go w druku. Stoi to w sprzeczności z łukiem w t. 24, który wyraźnie sugeruje kontynuację z poprzedniego taktu. Za ciągłym łukiem przemawiają też niebudzące wątpliwości łuki nad analogicznymi motywami w t. 31-32, 63-64 i 75-76, toteż taki łuk podajemy w tekście głównym.
W Wn brak łuków w t. 22-23 to przypuszczalnie przeoczenie, gdyż w t. 24 (na nowej stronie) powtórzono zapis Wf z łukiem wskazującym na kontynuację z poprzedniego taktu. Natomiast w WaW pominięto (przeoczono?, uznano za pomyłkową?) właśnie kontynuację łuku na nowej stronie.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Błędy Wa , Błędy Wn , Niepewna kontynuacja łuku

t. 23-24

Utwór: op. 28 nr 8, Preludium fis-moll

Ciągły łuk w A, prawdopodobna interpretacja

!!!   miniat: wycinek kombinowany, ostatnia grupa t. 23 do końca linii + 1. grupa t. 24, tylko górna 5-linia.                 TGTU = łuk cała linijka

2 łuki w KF (→Wn) i Wf (→Wa)

2 całotaktowe
..

W A łuk nad kończącym linijkę t. 23 był przedłużany i sięga wyraźnie poza pięciolinię, sugerując kontynuację. Łuk w t. 24 raczej tego jednak nie potwierdza, tak iż KF (→Wn) ma tu rozdzielone łuki. Łuki w Wf odtwarzają niejasność pisowni A – łuk w t. 23 sugeruje kontynuację, ale w t. 24 rozpoczyna się nowy łuk. Także i tę niedokładność zinterpretowano jako rozdzielone łuki, co widzimy w Wa. W tekście głównym proponujemy ciągły łuk, traktując jako rozstrzygającą Chopinowską poprawkę łuku na końcu t. 23.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Poprawki A , Niepewna kontynuacja łuku