mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 554

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

..

W tekście głównym pomijamy ostrzegawczy ​​​​​​​ przed fis3, znajdujący się w Wf (→Wn). Znak pominięto także w Wa.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki ostrzegawcze

t. 554

Utwór: op. 31, Scherzo b-moll

Arpeggia w A (→KF→Wn)

!!!   miniat: wycinek t. 554, akord z arpeggiami, obie pięciolinie         TGTU w t. 554

Bez znaków w Wf (→Wa)
..

Brak w Wf (→Wa) arpeggiów w t. 554 to niewątpliwy błąd sztycharza Wf. Podobnie w t. 559.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf

t. 555

Utwór: op. 39, Scherzo cis-moll

a w Wa, KG i Wf

!!!!   [miniat : ten takt  dolna 5-linia.

Tu puste]

ais w Wn

!!!!!   TGTU
..

Jako 4. ósemkę Wa, KG i Wf mają a. Obecność nut "ais", będących składnikami akordów zarówno w poprzednich, jak i następnych taktach, wskazuje na pomyłkowe pominięcie krzyżyków przez Chopina. Tak też poprawiono to miejsce w Wn.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Błędy Wa , Adiustacje Wn , Błędy KG

t. 555

Utwór: op. 39, Scherzo cis-moll

 w Wa

!!!   [miniat ten takt, dolna 5-linia.

Tu  pod 5. ósemką

KG (→Wn) i Wf

!!!   TGTU
..

Umiejscowienie znaku  w Wa jest zapewne wynikiem niedokładnego odczytania sensu rękopiśmiennego podkładu.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wa

t. 555

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

eis2 w Wf

!!!   miniat: ostatnia grupa 555 + 1. szesnastka 556, tylko górna 5-linia.                 EZnieU

e2 w Wn, Wa i WfJ

TGTU
..

Krzyżyk przed ostatnią szesnastką w Wf jest niemal na pewno błędem – dowodzi tego porównanie z analogicznymi t. 196, 200 i 551, wsparte skreśleniem niepotrzebnego znaku w WfJ. Niezręczny postęp eis2-dis2, omijający akordowe e2, zwrócił uwagę adiustatorów zarówno Wn, jak i Wa. Ślady poprawek widoczne w Wf świadczą o korygowaniu omawianej nuty z dis2 na eis2, co pozwala w pewnym stopniu zrozumieć mechanizm błędu – celem korekty było niewątpliwie e2, jednak wraz z główką nutową sztycharz pomyłkowo przeniósł także  (por. Sonatę b op. 35, cz. III, t. 20)​​​​​​.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błędy wynikające z poprawek , Adiustacje Wn , Dopiski WfJ