mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Autentyczne korekty Wf

t. 477-478

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

H i fis przetrzymane w Wf (→Wa)

!!!   miniat: nic.                 TGTU = 2 łuki

H i fis powtórzone w Wn

Tu pusta klisza 
..

Uproszczona notacja Wf (→Wa) – brak przedłużenia przetrzymanej łukiem szesnastki H w t. 477 – wraz z brakiem łuków w Wn wskazuje na dodanie obu przetrzymań w ostatniej fazie korekt Wf. Tego rodzaju uproszczoną notację spotykamy kilkakrotnie w utworach Chopina, np. w Allegro de Concert op. 46, t. 162-163.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf

t. 477

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

..

Widoczne w Wf ślady pozwalają stwierdzić, że pierwotny łuk rozpoczynał się na początku tego taktu.

kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf

t. 485

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

c4 i c3 w A (odczyt dosłowny→Wn)

!!!   miniat: 2 miary, tylko górna 5-linia, bez fff.           Tu pusta klisza 

Tercje w A (interpretacja kontekstowa) i Wf (→Wa)

TGTU
..

Brak w Wn nut a3 i a2 na 1. i 4. ósemce taktu trzeba położyć na karb wyjątkowo niedokładnego pod tym względem zapisu A – zdaniem redakcji, Chopin napisał tam te nuty, ale w pośpiechu nie sprawdził, czy są widoczne na skrzyżowaniu laseczek z liniami dodanymi. Wszelkie wątpliwości co do intencji kompozytora rozwiewa dodanie obu nut w korekcie Wf (→Wa).

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf , Niepewne nuty na liniach dodanych , Niedokładności A

t. 486-487

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Bez znaków w A (→Wn)

!!!   miniat: od 2 w t. 486 do 2 w t. 487, tylko dolna 5-linia, bez partii pr.r., ścieśnione.               Tu pusta klisza 

Różne akcenty w Wf, odczyt dosłowny

krótki i długi

Krótkie akcenty w Wa

Akcenty długie proponowane przez redakcję
..

Nie ma powodu wątpić w autentyczność akcentów dodanych w korekcie Wf (→Wa) na c w t. 486 i C w t. 487. Nie jest natomiast jasne, o jaki rodzaj akcentów Chopinowi chodziło, gdyż trudno przypuszczać, by chciał je różnicować. Zdaniem redakcji, bardziej prawdopodobne są akcenty długie, gdyż przesunięcie krótszego znaku (w t. 486) może wskazywać na to, że akcent wpisany przez Chopina był dłuższy niż wydrukowany w Wf. Jest to jednak tylko poszlaka, toteż zarówno akcenty długie proponowane w tekście głównym, jak i krótkie akcenty Wa można uważać za równorzędne warianty.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wa , Autentyczne korekty Wf

t. 486

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

..

Jako ostatnią ósemkę A (→Wn1→Wf1) ma d2. Widać przy tym, że początkowo cała ostatnia triola była zapisana o sekundę niżej – cis1-d1-d2. Chopin poprawił dwie pierwsze ósemki i prawdopodobnie przeoczył w pośpiechu trzecią. Potwierdzeniem tego scenariusza jest – niemal na pewno autentyczna – korekta Wf2 (→Wa), w której nutę tę zmieniono na e2. Identycznej poprawki dokonano również w Wn2.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Poprawki A , Błędy wynikające z poprawek , Adiustacje Wn , Błędy A , Autentyczne korekty Wf