mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 355

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Akcent długi w Wf (→Wn)

!!!   miniat: 3. miara, tylko górna 5-linia.                 TGTU

Krótki akcent w Wa

EZnieU
..

Znak nad 3. miarą można odczytywać jako akcent – długi w Wf (→Wn), krótki w Wa – lub krótkie widełki diminuendo. Ta ostatnia możliwość jest jednak z praktycznego punktu widzenia bardzo mało prawdopodobna, gdyż po uprzednim  wykonanie tego motywu  może łatwo pozbawić go wyrazistości. Z tego względu przyjmujemy, że znaki te są akcentami.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wa

t. 355

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Łuk od cis2 w Wf (→Wa)

!!!   miniat: ten takt, tylko górna 5-linia, bez ff (nie przenosić ostatnich główek nutowych).               Tu łuk nad 2. połową taktu

Łuk od e2 w Wn

od e2

Łuk od cis4 proponowany przez redakcję

TGTU
..

Łuk Wf (→Wa, odtworzony niedokładnie w Wn) niemal na pewno nie odpowiada zamysłowi Chopina – jest to albo błąd sztycharza, albo niedopracowanie [A]. W tekście głównym przedłużamy go, tak by obejmował również 1. połowę taktu, ale można przypuszczać, że gdyby Chopin zwrócił uwagę na to miejsce, rozpocząłby ten łuk jeszcze wcześniej, w t. 354.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładności Wn

t. 355

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

pod 2. triolą w Wf (→Wa,Wn1→Wn2)

!!!   miniat: nic.              EZnieU

​​​​​​​na początku taktu w Wn3
..

Nie ulega wątpliwości, że  obowiązuje już na szczycie pasażu. Umiejscowienie oznaczenia ​​​​​​​w Wf można wytłumaczyć jego kształtem w [A] – mogło ono być na tyle duże, że jego prawy koniec przypadał już na 2. triolę szesnastek (por. np. końcówkę Etiudy c op. 10 nr 12). Inna możliwość to maniera wpisywania oznaczeń wewnątrz obszaru ich obowiązywania – por. np. zakończenie Etiudy Ges op. 10 nr 5. Odpowiedniego przesunięcia dokonano już w Wn3.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wn , Znaki położone centralnie

t. 355

Utwór: op. 31, Scherzo b-moll

w połowie taktu w A

!!!   miniat: wycinek, ten takt, tylko dolna 5-linia                TGTU

na końcu taktu w KF (→Wn)

 na 2. mierze w Wf (→Wa)
..

Podobnie jak w t. 351 źródła prezentują trzy wersje położenia znaku , z których każde można uważać za odpowiadające zamysłowi Chopina – znaki w A i KF napisane są ręką Chopina, znak w Wf jest możliwym odczytaniem zapisu A. Do tekstu głównego przyjmujemy wersję A, zgodną z przyjętą przez nas wersją t. 351. Warto zauważyć, że przy powtórzeniu tego fragmentu (t. 452-453 i 456-457) Chopin wpisał jeszcze inną pedalizację.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Autentyczne korekty KF

t. 355-356

Utwór: op. 31, Scherzo b-moll

Łuk do H w A (→KF) i Wn2 (→Wn3)

!!!   miniat: wycinek od 2. ćwierćnuty 355 do początku 356, tylko dolna 5-linia.                  TGTU

Łuk do t. 356 w Wf (→Wa)

EZnieU

Bez łuku w Wn1
..

Dłuższy łuk Wf (→Wa) to wynik nadinterpretacji łuku A. Pominięcie łuku w Wn1 to przeoczenie, poprawione w Wn2 (→Wn3).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Błędy Wn , Adiustacje Wn