mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 477-478

Utwór: op. 31, Scherzo b-moll

Łuk w t. 477 w A (odczyt dosłowny→Wf→Wa) i Wn2

!!!   miniat: ten motyw, tylko dolna 5-linia, wycinek.         EZnieU

Łuk do t. 478 w A (interpretacja kontekstowa→KF→Wn1) i Wn3

EZTU
..

Odczytany dosłownie, łuk A nie wykracza poza t. 477. Porównanie z analogicznym motywem w t. 485-486 potwierdza słuszność interpretacji tego łuku przez KF (→Wn1) i Wn3. Trudno natomiast stwierdzić, czym kierował się adiustator Wn2 – niemający wszak wglądu w A – skracając ten łuk (i analogiczne w t. 481-482, 485-486 i 489-490).

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn

t. 478-479

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

..

Tak jak w poprzednich pasażach, Chopin w A wpisał niezbędne znaki chromatyczne tylko w pierwszej trioli każdego taktu. Wszystkie potrzebne znaki, a także  ostrzegawczy przed f3 w t. 479 dodano w Wn (→Wf→Wa). Ponadto w Wn2 dodano jeszcze dwa kasowniki przypominające przed f2 i f. W tekście głównym ostatni z nich pomijamy.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Niedokładności A

t. 478

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Cyfra palcowania w A i Wn2

!!!   miniat: nic.               EZTU (1 na fis1)

Bez palcowania w Wn1 (→Wf→Wa)
..

Pominięcie tej jedynki w Wn1 (→Wf→Wa) to prawdopodobnie skutek uznania jej za przypadkowe szturchnięcie piórem.

Można się zastanawiać, dlaczego Chopin wskazał palcowanie dopiero w piątym podobnie zbudowanym pasażu. Być może wiązało się to z podkładem 1. palca na czarny klawisz w sytuacji, gdy poprzedni pasaż zawierał tylko białe klawisze (w t. 472 pozycja kciuka na czarnym klawiszu była wymuszona już w poprzednim takcie).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn

t. 478

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Krótsze  w A

!!!   miniat: 2. i 3. miara, tylko górna 5-linia, bez kreseczek.                  EZTU

Dłuższe  w Wn (→Wf→Wa)

EZnieU
..

Przedłużenie widełek  do końca taktu, jak to zrobiono w wydaniach, wydaje się uzasadnione ogólnym kierunkiem pasaży i analogią z tak właśnie poprowadzonym w A znakiem w t. 476. W tekście głównym odtwarzamy jednak notację A, która nie wykluczając kulminacji pasażu na początku następnego taktu, może również sugerować mocniejsze zaakcentowanie 3. miary taktu jako zawierającej najwyższą lokalnie nutę (w t. 478-479). Patrz też t. 480.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn

t. 478

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Palcowanie w Wf (→Wn)

!!!   miniat: ten takt, bez dynamiki, tylko górna 5-linia.                 TGTU = 4 nad ostatnią szesnastką taktu

Palcowanie Fontany w Wa

1. grupa 2341 + 5 nad ostatnią szesnastką
..

Palcowanie Fontany dodane na początku taktu jest z pewnością nieautentyczne, gdyż nie pasuje do Chopinowskiej wskazówki na końcu taktu – Fontana musiał zmienić autentyczną '4' na '5'.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa