mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 476

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

g2 w A (→Wn)

!!!   miniat: ta triola, tylko górna 5-linia, bez dynamiki.           EZnieU

d2 w Wf (→Wa)

EZTU
..

Chopin wahał się co do wysokości ostatniej ósemki. Już kreślenia w A świadczą o dwukrotnej zmianie decyzji – Chopin wyszedł od g2, zmienił je na d2, by następnie powrócić do g2. Wn ma g2, jednak w korekcie Wf (→Wa) Chopin ponownie zmienił je na d2. Tę najpóźniejszą decyzję podajemy w tekście głównym, obie wersje można wszakże traktować równorzędnie. Jest rzeczą interesującą, że śladów podobnych rozterek nie znajdujemy w analogicznej brzmieniowo sytuacji 4 takty wcześniej.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Poprawki A , Wahania Chopina , Autentyczne korekty Wf

t. 476-477

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

..

W A Chopin wpisał tu tylko dwa kasowniki – przed 2. ósemką w t. 476 i przed dolną nutą 1. ósemki w t. 477. Brak znaków przed 1. oktawą l.r. w t. 476 to w całym tym fragmencie jedyny przypadek, w którym pierwsze wystąpienie nuty w takcie nie zostało prawidłowo oznaczone. Wskazuje to przypuszczalnie na pisanie partii l.r. po pasażach pr.r., przez co pierwszym h, które Chopin napotkał pisząc, była właśnie 2. ósemka, zapisana zresztą na dolnej pięciolinii. Uwzględniając działanie tego  także na najwyższą nutę l.r., wszystkie potrzebne kasowniki dodano już w Wn (→Wf→Wa).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy A

t. 476

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

..

W Wf nie ma znaku chromatycznego przed 3. szesnastką. Oczywistą niedokładność, powtórzoną zapewne za [A], poprawiono w Wn i Wa.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn

t. 476-477

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Bez znaku w Wf (→Wn,Wa)

!!!   miniat: nic.              Tu pusta klisza 

[] proponowane przez redakcję
..

Brak znaku crescendo pod ostatnim z trzech tworzących wznoszącą się progresję pochodów szesnastek musi być uznany za niedokładność pisowni, gdyż nie ulega wątpliwości, że musi on być wykonany analogicznie do poprzednich dwóch. Z tego względu w tekście głównym proponujemy uzupełnienie widełek na wzór najdokładniej oznaczonych t. 472-473.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

t. 476

Utwór: op. 31, Scherzo b-moll

Akcent w A

!!!   miniat: wycinek ten takt, tylko górna 5-linia.           TGTU

Bez znaku w KF (→Wn) i Wf (→Wa)
..

Trudno wskazać przyczynę pominięcia akcentu zarówno w KF (→Wn), jak i Wf (→Wa). Być może Chopin dopisał go w A już po ukończeniu KF, a sztycharz Wf po prostu przeoczył. 

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Błędy KF