mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 350-358

Utwór: op. 31, Scherzo b-moll

 i cresc. ed animato w A (→KF→Wn)

TGTU

Bez określeń w Wf (→Wa)

Tu pusta klisza 
..

Brak w Wf (→Wa) całej grupy oznaczeń dynamicznych –  w t. 350, cresc. ed animato w t. 354-355 i  w t. 358 – budzi wątpliwości. Rękopis, mimo kilku skreśleń, jest bowiem zupełnie czytelny i trudno zrozumieć, co mogłoby spowodować ich przeoczenie. Może więc to Chopin usunął je w korekcie?  i cresc. ed animato zostały w Wf pominięte także w analogicznych t. 452 i 456-457, co można uznać za argument za zmianą koncepcji tego fragmentu. W tekście głównym podajemy je, opierając się na autorytecie A i starannie przez Chopina opracowanej pod względem oznaczeń wykonawczych KF.
 omówione jest osobno ze względu na adiustację wprowadzoną w Wn2.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf

t. 350

Utwór: op. 31, Scherzo b-moll

Zakończenie łuku A, odczyt dosłowny

!!!   miniat: wycinek, t. 350 i początek 351, tylko dolna 5-linia.                      EZnieU, prawy koniec łuku + Ped

Łuk do H w A, możliwa interpretacja

EZnieU1 prawy koniec + Ped

Łuk do e w A, interpretacja kontekstowa (→KF→Wn, →Wf→Wa)

EZTU, prawy koniec + Ped

2 łuki w A, inna interpretacja

EZTU (prawy koniec + Ped) + łuk EZnieU2
..

Łuk A jest trudny do interpretacji – urywa się pod 3. ćwierćnutą, co nie wskazuje jasno na moment jego zakończenia. Proponujemy kilka możliwości, do tekstu głównego wybierając tę, która jest najbliższa notacji analogicznego miejsca (t. 452). W ten sposób odczytano to również w źródłach opartych bezpośrednio na A – Wf i KF.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A

t. 350-351

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

Łuk do c1 w A, odczyt dosłowny

! miniat: wycinek, 2. połowa t. 350 i 1. ćwierćnuta 351, tylko dolna 5-linia.            łuk do c1

Łuk do e1 w Wn (→Wf,Wa,Ww)

do ostatniej ósemki

Łuk do f1 proponowany przez redakcję

TGTU
..

Zakres łuku w A nie tłumaczy się muzycznie – Chopin przerwał pisanie, by uniknąć zbitki z ostatnimi ósemkami taktu lub znakiem  (patrz charakterystyka A w I cz. Sonaty).

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn

t. 351-352

Utwór: op. 39, Scherzo cis-moll

Początek łuku w Wa i Wf

!!!   [min: t. 351-2 tylko górna 5-linia

Tu łuk od 352; stretto trzeba chyba też tu uwzględnić na kliszach (na szczęście jest wszędzie) : tu będzie wyżej, nad początkiem łuku]

KG (→Wn)

!!!   [TGTU]
..

Nie jest jasne, która wersja początku łuku jest definitywna, ani nawet która jest autentyczna (przy odczytywaniu Chopinowskich łuków łatwo o niedokładności). Oba rozwiązania można uzasadnić muzycznie strukturą frazy i przebiegiem harmonicznym:

  • łuk od t. 351 wskazuje na zapowiedź głównego tematu Scherza pojawiającą się w l.r., a także podkreśla osiągnięcie przygotowywanego od t. 335 akordu dominanty w cis-moll;
  • łuk od t. 352 w naturalny sposób kontynuuje dotychczasowy rytm frazowania.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

t. 351

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

 w Wf (→Wn) i Wa3

!!!   miniat: 2. i 3. miara, tylko górna 5-linia.          EZnieU

Bez znaku w Wa1 (→Wa2)

Interpretacja  proponowana przez redakcję

EZTU

Akcent długi, alternatywna propozycja redakcji

EZnieU1
..

Odczytany dosłownie, znak  w Wf (→Wn) jawi się jako zagadkowy –  wyznacza bowiem lokalną kulminację dynamiczną, po której należy się raczej spodziewać diminuenda, nie mówiąc już o crescendo na jednej nucie, na fortepianie problematycznym. Najprawdopodobniej mamy więc do czynienia z niedokładnością lub nawet błędem. Rysują się dwie prawdopodobne możliwości – znak został niedokładnie umieszczony (np. przesunięty w prawo w stosunku do zapisu w [A]) lub odwrócony. W tekście głównym przychylamy się do pierwszej z nich ze względu na podobnie zniekształcone widełki  w Koncercie f op. 21, cz. II, t. 84. Brak żnaku w Wa1 (→Wa2) wydaje się być przeoczeniem, uzupełnionym w Wa3.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa , Błędy Wa , Odwrócenie znaku