mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 470

Utwór: op. 31, Scherzo b-moll

Arpeggio w A (→Wf→Wa)

!!!   miniat: wycinek ten akord, tylko dolna 5-linia.           EZTU = wężyk

Bez znaku w KF (→Wn)
..

Brak arpeggia w KF (→Wn) wydaje się być przeoczeniem.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy KF

t. 470

Utwór: op. 31, Scherzo b-moll

..

Podobnie jak w t. 360 i 462, A (→KF,Wf→Wa) ma  przypominający przed gis. Niepotrzebny znak usunięto w Wn. W tym kontekście nieuzasadniony jest także obecny we wszystkich źródłach  przed d, który tym samym pomijamy w tekście głównym.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze , Ostatni znak przykluczowy

t. 470

Utwór: op. 31, Scherzo b-moll

Akcent długi w A

!!!   miniat: ten akord, tylko dolna 5-linia, wycinek.                EZTU

Krótki akcent w KF (→Wn) i Wf (→Wa)

EZnieU
..

Znak w A ma wszelkie cechy akcentu długiego. Mimo to, zarówno w KF (→Wn), jak i Wf (→Wa) odtworzono go jako zwykły, krótki akcent, co zdaniem redakcji można traktować jako dopuszczalny wariant.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wf , Niedokładności KF

t. 471

Utwór: op. 39, Scherzo cis-moll

..

W Wf1 1. ósemka (a2) wydrukowana jest na właściwej wysokości, lecz bez linii dodanej. Błąd poprawiono w Wf2.

kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Błędy Wf

t. 471-472

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

..

W A jedynymi znakami chromatycznymi w każdym z tych taktów są dwa bemole przed 1. ósemką pr.r. Wszystkie 9 pozostałych niezbędnych bemoli dodano już w Wn1 (→Wf→Wa, Wn2). W podobnie uproszczony sposób zapisane są wszystkie następne pasaże aż do t. 479 – por. t. 473, 474-475, 476-477, 478-479. Wszystkie uzupełnienia znaków chromatycznych w t. 471-479 traktujemy jako adiustacje, choć oczywiście częściowego choćby udziału Chopina w korektach Wn1 nie można wykluczyć.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Niedokładności A