mUltimate Chopin

Filtrowanie:

Kategoria

Notacja

Ważność

Cofnij Wyczyść

t. 616

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Palcowanie wpisane do WfH

Bez palcowania lekcyjnego

W tekście głównym uwzględniamy dwie cyfry palcowania wpisane do WfH prawdopodobnie przez Chopina.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfH

Pokaż

w transkrypcji w źródle porównanie źródeł

t. 616

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

fis² w Wf (→Wn1→Wn2)

f² w Wa

f² z w Wn3

Wersja Wa jest niemal na pewno błędna – pojawienie się nut ais i ais² dowodzi, że już od tego momentu Chopin słyszał na powrót tonację e-moll, a nie F-dur. Co ciekawe, adiustator Wa nie zareagował w poprzednim takcie, w którym powinien był dodać przeoczony obniżający fis² na f². Ostrzegawczy przed tą nutą dodano w Wn3.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn

Pokaż

w transkrypcji w źródle porównanie źródeł

t. 616

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Akcent w Wf (→Wa)

Bez znaku w Wn

Akcent długi proponowany przez redakcję

Alternatywna propozycja redakcji

Akcent, umieszczony w Wf (→Wa) nad nieuderzaną nutą, został z pewnością odtworzony niedokładnie. Mógł on w zamyśle Chopina dotyczyć oktawy b¹-b² na początku taktu lub dis² dolnego głosu. W tekście głównym przyjmujemy tę drugą możliwość jako mniej ingerującą w oryginalny zapis (podajemy akcent długi, w tym kontekście znacznie prawdopodobniejszy). Pominięcie znaku w Wn to przypuszczalnie przeoczenie.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Akcenty długie , Umiejscowienie oznaczeń

Pokaż

w transkrypcji w źródle porównanie źródeł

t. 616

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I