mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 319

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Akcent na a2 w Wf (→Wa,Wn1→Wn2)

!!!   miniat: nic.                akcent pod a2 ( ost. 16-ka 2. miary) zamiast w lewej nad septymą 

Akcent w l.r. w Wn3

TGTU
..

Zdaniem redakcji, umiejscowienie akcentu pod szesnastką a2 nie tłumaczy się od strony muzycznej i jest przypuszczalnie pomyłką sztycharza Wf, który postawił znak o szesnastkę za wcześnie. W tekście głównym przesuwamy akcent nad ćwierćnutę l.r., która sądząc z dwóch następnych, podobnych taktów, powinna być zaakcentowana. Taką interpretację tego znaku przyjęto również w Wn3.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładności Wf , Adiustacje Wn

t. 319

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

dimin. w Wn

Wn TGTU

Bez określenia w Wf (→Wa)

Wfa puste

dim. proponowane przez redakcję
..

Chopin znacznie częściej stosował skrót dim. niż dimin., możliwe więc, że wydawca wiedeński samowolnie dokonał tu niewpływającej na znaczenie zmiany. Kompozytor mógł je dopisać w [A] już po sporządzeniu [KF] przez Fontanę. Alternatywnie, mogło ono zostać przeoczone w podkładzie do Wf (→Wa) lub samym wydaniu. W każdym razie nie ma powodu wątpić w jego autentyczność i podajemy je w tekście głównym.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

t. 319

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

Pedalizacja Wn

Bez oznaczeń w Wf (→Wa)

Pedalizacja proponowana przez redakcję
..

Zdaniem redakcji, zatrzymanie na jednym pedale zmieniających się akordów, jak to oznaczono w Wn, nie może w tym kontekście odpowiadać zamysłowi Chopina. Jest to więc przypuszczalnie pomyłka sztycharza lub nawet samego Chopina, który dopisując, prawdopodobnie w pośpiechu, pedalizację w [A], mógł wziąć pod uwagę jedynie nutę basową. Z tego względu w tekście głównym proponujemy odpowiednie uzupełnienie tej pedalizacji.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładności Wn

t. 319-320

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Nuty normalnej wielkości w ApI i A (→Wn→Wa,WfSB)

EZnieU (zrobione tylko 319, trzeba było rozsuwać niektóre nuty)

Drobne nuty w Wf

TGTU

Alternatywna wersja Wf

! miniat: Corel na wzór poprzednich wariantów.          EZnieU1 
..

W każdym z tych taktów zapis górnych nut 6 kolejnych tercji drobniejszą czcionką został wprowadzony – z pewnością przez Chopina lub w uzgodnieniu z nim – w Wf1 (→Wf2). W całej swej twórczości Chopin tylko 2 razy opublikował tak zanotowaną, ułatwioną wersję alternatywną, zresztą w bardzo podobnym kontekście opadającego, chromatycznego postępu akordów sekstowych, w których środkowe nuty, wykonywane l.r. wraz z dolnymi, można opuścić. Zapis taki pojawia się w Grand Duo Concertant na fortepian i wiolonczelę Dbop. 16, t. 247-250. Znamienne, że paryskie edycje obu tych utworów ukazały się w 1833 r., być może więc praca nad Grand Duo podsunęła Chopinowi pomysł wprowadzenia podobnego rozwiązania także w Wariacjach.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf

t. 319

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Palcowanie ApI

TGTU = całe palcowanie w nawiasie

Bez palcowania w pozostałych źródłach
..

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne