mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 428

Utwór: op. 39, Scherzo cis-moll

Oktawa cis-cis1 w Wa

!!!   [min jak w t. 86.

klisza odpowiednio

cis1 w KG (→Wn) i Wf

!!!   [min jak w 86. Klisza pusta
..

Oktawa występująca w Wa może być wersją pierwotną.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

t. 428

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Bez znaku w A (→Wn→Wf→Wa1→Wa2)

!!!   miniat: nic.                     Tu pusta klisza 

Arpeggio w Wa3

arpeggio bez nawiasów,

Arpeggio proponowane przez redakcję

TGTU (arpeggio w nawiasie)
..

W tekście głównym proponujemy uzupełnienie znaku arpeggia, gdyż arpeggio wpisane w A w t. 428 należy naszym zdaniem uważać za podane jako wzór dla wszystkich analogicznych taktów (także 466 i 468). Wężyki dodano już w Wa3.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 428

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

..

Inaczej niż w analogicznym t. 426, w A (→Wn1→Wf→Wa) przed ostatnim akordem nie ma ostrzegawczego  przed b, jest natomiast niepotrzebny w tym kontekście  przed e1. W Wn2 do  dodano . W tekście głównym podajemy logiczniejszą pisownię, użytą przez Chopina w t. 426, a także w pozostałych dwóch analogicznych miejscach (t. 466 i 468).
Źródła mają niepotrzebny  także przed e3 w pr.r. Por. t. 413-415.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze , Ostatni znak przykluczowy

t. 428-429

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Łuk do t. 429 w Wf (→Wa,Wn1→Wn2)

!!!   miniat: ostatnia grupa 428 + 1. szesnastka 429; tylko górna 5-linia.                  EZTU (na dwóch linijkach)

Łuk w t. 428 w Wn3

EZnieU
..

Adiustacja Wn3 nie wydaje się uzasadniona, gdyż widoczne ślady zmian dowodzą, że łuk Wf był korygowany – zapewne przez Chopina – a zarówno pierwotny, jak i zmieniony łuk sięgał do 1. seksty w t. 429.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 428

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

..

W Wf brak krzyżyków przed 6. szesnastką l.r. (cis2) oraz środkowymi szesnastkami 3. miary taktu w pr.r. (cis3 i dis3). Wszystkie te oczywiste niedokładności uzupełniono w Wn, natomiast w Wa dodano tylko znak w l.r.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Błędy powtórzone Wa