mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 296-297

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

Łuki od Eis do gis w Wn1 i Wf (→Wa)

EZTU x 2

Łuki od  Fis1 do a w Wn2

EZnieU1

Łuki od Eis do a, alternatywna propozycja redakcji

EZnieU
..

Tak jak w t. 61-64, w tekście głównym podajemy niebudzące wątpliwości łuki Wf (→Wa). W tych taktach także Wn1 ma łuki o takim zakresie, choć niedokładnie wyrysowane. Wersja Wn2 jest z pewnością dowolna. Alternatywna propozycja redakcji opiera się na założeniu możliwej rutynowej interpretacji końców łuków przez sztycharzy.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładności Wn , Adiustacje Wn

t. 296

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

2 kropki i klinik w A

3 kliniki w Wn1 (→Wn2→WfSB, →Wa,Wf1→Wf2)

tam gdzie war_11 tylko same kliniki

Klinik w Wn3

TGTU tylko pierwszy
..

Kliniki w wydaniach to z pewnością dowolność sztycharza Wn (→Wf,Wa). Pominięcie dwóch znaków na 3. mierze taktu to błąd Wn3.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Błędy Wn , Kliniki

t. 296-304

Utwór: op. 49, Fantazja f-moll

Łuki rozdzielone w t. 296 i 304 w A (→Wn)

! miniat: wycinek 296, tylko górna 5-linia.             EZTU = 296: prawy koniec pierwszego i lewy koniec drugiego; 304: lewy i lewy koniec prawego

Ciągłe łuki w Wf (→Wa)

296 : EZnieU2 + 304 : EZnieU lewy koniec
..

W tekście głównym podajemy łukowanie A (→Wn), konsekwentnie wskazujące wewnętrzny podział w obu frazach, zapewne dla uplastycz­nienia wykonania. Ciągłe łuki Wf są również niewątpliwie autentyczne i odpowiadają spokojniejszemu frazowaniu pierwszego wystąpienia tego tematu w t. 127-142.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

t. 296-301

Utwór: op. 49, Fantazja f-moll

Akcenty długie w A

! miniat: wycinek, t. 296 i 299 (mogą być niecałe, żeby było wyraźniej widać), tylko górna 5-linia.               TGTU = 4 akcenty długie

Bez znaków w Wf (→Wa1)

Krótkie akcenty w Wn i Wa2

zamiast długich
..

Cztery akcenty w tych taktach musiał być dopisane w A już po sporządzeniu , gdyż trudno przypuścić, by kopista lub sztycharz przeoczyli je wszystkie (także te w t. 302 i 304). Akcenty są wyraźnie długie, czego jednak nie odtworzono w Wn ani we wzorującym się na nim Wa2.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wn , Poprawki A

t. 296-308

Utwór: (op. 4), Sonata c-moll, cz. IV

..

W A nuta f na początku t. 296 wydaje się mieć wartość całej nuty, gdyż nie dochodzi do niej żadna laseczka. Podobnie w t. 308 nuta f1. W obu przypadkach o niedokładności tych zapisów świadczą łuki przetrzymujące wymienione nuty do 2. połowy taktu. Za tekst A uznajemy więc w obu taktach wersję z półnutą, wprowadzoną już w Wn (→Wf,Wa,Ww).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Błędy rytmiczne , Błędy A