- « Poprzednia
- 1
- …
- 3356
- 3357
- 3358
- 3359
- 3360
- 3361
- 3362
- …
- 3706
- Następna »
t. 338
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I
..
W Wf (→Wn) przed dis2 i fis2 na 5. szesnastce taktu znajdują się krzyżyki (przypominające?). W tekście głównym usuwamy je, gdyż obie nuty (fis2 i dis3) występowały w poprzednim takcie. Znaki usunięto także w Wa. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki ostrzegawcze , Ostatni znak przykluczowy |
|||||
t. 338-339
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III
..
Wersja Wn, sprzeczna z partią orkiestry Wfork (→Wnork) – w ostatnim akordzie t. 338 I fagot, altówki, II obój i II flet mają nie h (w różnych oktawach), lecz cis, a w 1. akordzie t. 339 II skrzypce, klarnety i II obój mają fis1(2) – jest niemal na pewno w całości błędna. Ślady widoczne w Wf dowodzą, że błędy te popełniono początkowo w tym wydaniu, zostały jednak poprawione w ostatniej fazie korekt. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Autentyczne korekty Wf , Błędy powtórzone Wn |
|||||
t. 338-339
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III
..
W t. 339 w Wn1 (→Wn2) przeoczono kreseczki wyznaczające zakres crescenda. W Wn3 kreseczki pominięto w obu taktach. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wn |
|||||
t. 338-347
|
Utwór: op. 31, Scherzo b-moll
..
Odczytane dosłownie łuki A w t. 338-339 i 346-347 wydają sie sięgać do nuty basowej w następnym takcie. Zdaniem redakcji, jest to jednak niedokładność, maniera pisania łuków bardzo niekiedy wykraczających poza zamierzony zasięg – por. np. łuki frazowe w t. 320 (skorygowany) i 326 (patrz też Mazurek g op. 24 nr 1. t. 21, 23-24). Z tego względu w tekście głównym podajemy naturalne pianistycznie łuki, wzorowane na tych, które Chopin wpisał w analogicznych t. 440-441 i 448-449. Rozwiązanie to wprowadzono już w Wn2 (→Wn3). kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładne łuki A , Łuki obejmujące , Niedokładności KF |
|||||
t. 338
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
Podział na głosy partii l.r. jest w A nieregularny i miejscami trudny do zrealizowania w druku. Wydaje się to być rezultatem wprowadzania nie do końca przemyślanych zmian w notacji pierwszych dwóch ósemek – Chopin przypuszczalnie wyszedł od zapisu jednogłosowego , z którego na 1. mierze wydzielił następnie dwa górne głosy. Prostszą notację Wn (→Wf,Wa) trzeba w tej sytuacji uznać za ulepszenie, mimo że nie ma pewności, czy pochodzi ona od Chopina. W każdym razie kompozytor nie zakwestionował jej, korygując w Wf ostatnią ósemkę – patrz następna uwaga. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Niedokładności Wn , Poprawki A , Adiustacje Wn |
- « Poprzednia
- 1
- …
- 3356
- 3357
- 3358
- 3359
- 3360
- 3361
- 3362
- …
- 3706
- Następna »