Doprowadzenie łuku w KG aż do t. 277 jest oczywiste mimo braku dokończenia łuku w nowej linii – w t. 276 (na końcu linii) zarówno ten łuk, jak i łuk przetrzymujący b1 wykraczają daleko poza kreskę taktową i żaden nie jest potem dokończony, co wskazuje na przeoczenie piszącego. Skrócenie łuku w Wn musi być więc uznane za nietrafną adiustację. W Wf sytuacja jest analogiczna do KG – oba łuki, dochodzące do końca linii w t. 266, sugerują kontynuację, która się jednak nie pojawia (w Wf4 dokończono łuk przetrzymujący). Mimo to sztycharz Wa zinterpretował każdy z tych łuków inaczej – łuk przetrzymujący doprowadzony jest do b1 w t. 277, ale łuk frazowy tylko do końca t. 266.
Z praktycznego punktu widzenia wszystkie trzy pisownie znaczą to samo.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Niedokładności Wf, Adiustacje Wn, Niedokładności KG
notacja: Łuki
