mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 269

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

..

Znak wpisany w WfD podkreśla znaczenie pauzy, a co za tym idzie, sugeruje konieczność uwypuklenia synkopy jako początku nowego motywu, o odmiennym zapewne zabarwieniu emocjonalnym.

kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfD

t. 269-270

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Krótki akcent w Wf (→Wa)

!!!   miniat: 1. miara 270, poprzedzona szesnastką 269, tylko górna 5-linia.                      EZnieU (akcent pod, na 1 w 270)

Akcent długi w Wn1 (→Wn2)

EZnieU1

Krótkie  w Wn3

EZnieU2

Akcent długi proponowany przez redakcję

EZTU (nad szesnastką)
..

Interpretacja znaku Wf (→Wa) nie jest oczywista. Odczytany dosłownie, jest to krótki akcent pod nieuderzaną (przetrzymaną) nutą, co na fortepianie nie ma sensu. Zdaniem redakcji, bieg muzyki jako najprawdopodobniejszą interpretację tego znaku sugeruje akcent długi na synkopowanej oktawie gis1-gis2. Alternatywnie, można by w nim także widzieć znak diminuendo, jak to zrealizowano w Wn3. Autograf okolicznościowy Etiudy a op. 10 nr 2 obfituje w przypominające krótkie lub długie akcenty znaki o nie do końca jasnym znaczeniu. Część z nich niemal na pewno ma znaczenie akcentów długich, co uprawdopodabnia taką właśnie interpretację. Patrz też sąsiednia uwaga.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wn , Adiustacje Wn

t. 269

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Bez palcowania w Wf (→Wn)

!!!   miniat: ten takt, bez pauzy i szesnastki na końcu,tylko górna 5-linia.          Tu pusta klisza 

Palcowanie Fontany w Wa

od dis3 435455; szesnastka po pauzie 4
..  

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 269-270

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Palcowanie wpisane do WfH

!!!   miniat: od 5. szesnastki 269 do końca taktu, tylko górna 5-linia.              Tu 269 od h3: (54 532 15) + 270 (5321) od a1 do h.

Bez palcowania w Wf (→Wn)

Palcowanie Fontany w Wa

od h3 do a2: 54 5__ _4
..

Oba palcowania pojawiające się w źródłach są zgodne, jesli chodzi o charakterystyczne dla Chopina następstwo palców 5-4-5 na szczycie pasażu. W opadającej części WfH podaje nadkład 5. palca, również należący do arsenału chwytów Chopinowskiej aplikatury – por. Impromptu As op. 29, t. 81.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Różnice palcowania , Dopiski WfH

t. 269

Utwór: op. 16, Rondo Es-dur

..

Tak jak w kilku podobnych miejscach (t. 117, 141 i 293) zachowujemy w tekście głównym zbiegające się łuki.

kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne