Wn1
Tekst główny
½A - Półautograf
A - Autograf partii fortepianu
Rork - Rękopis partii orkiestry
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Zmieniony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zrewidowany nakład Wa1
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
porównaj
  t. 268

Ciągły łuk w A (→Wn1WfWa)

!!!   miniat: pół taktu, tylko dolna 5-linia z przeniesieniem całej pr.r. na dół.               TGTU (lewy koniec łuku – jest jeszcze uwaga o zakończeniu)

Ciągłe łuki w Wn1 (→WfWa)

prawa ręka TGTU (lewy koniec łuku) + analogicznie l.r. dołem (też tylko pół)

Podzielone łuki w Wn2

do 1. nuty (obie ręce, lewa dołem) i od 2. ("lewa połówka"), też obie ręce

Ślady dzielenia łuku widać również w Rork, w partiach kwintetu. Być może to skłoniło adiustatora Wn2 do wprowadzenia podobnej zmiany. Łuki nad pauzami nie są u Chopina niczym niezwykłym – por. np. Mazurek g op. 24 nr 1, t. 3, 7 i analog. Dodanie w wydaniach łuków dla l.r. jest najprawdopodobniej adiustacją Wn1 – patrz t. 267.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

notacja: Łuki

Przejdź do tekstu nutowego

.