- « Poprzednia
- 1
- …
- 3329
- 3330
- 3331
- 3332
- 3333
- 3334
- 3335
- …
- 3706
- Następna »
t. 325
|
Utwór: op. 16, Rondo Es-dur
..
Występujący w źródłach ostrzegawczy przed d1 można by właściwie w tekście głównym pominąć, gdyż odpowiedni znak dodaliśmy już w poprzednim takcie. kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Znaki ostrzegawcze , Ostatni znak przykluczowy |
|||||||||
t. 325-326
|
Utwór: op. 44, Polonez fis-moll
..
Brak łuków w Wn1 to z pewnością przeoczenie sztycharza (cztery podobne łuki w t. 323-325 są w Wn1 obecne). Błąd poprawiono w Wn2. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn |
|||||||||
t. 325
|
Utwór: op. 2, Wariacje, całość
..
Brzmienie 2. szesnastki 5. trioli budzi wątpliwości – odczytana dosłownie brzmi ona e3, jednak we wszystkich analogicznych miejscach odpowiednia nuta leży o kwintę (czystą) niżej niż poprzednia, w tym wypadku es3, co sugeruje możliwość pomyłki Chopina. W nieparzystych triolach 2. i 3. szesnastka melodycznie łączą się z następną triolą, co Chopin starannie oznaczył łukami pr.r., nie determinuje to jednak ich przynależności harmonicznej. Ta wyznaczona jest postępem l.r. (o innym łukowaniu!), złożonym z sekwencji D-T wypełniających dwie kolejne ósemki, co z kolei jest wyraźnie zasygnalizowane wiązaniami głosu basowego. Jeśli uwzględnić jeszcze skłonność Chopina do zapominania o wcześniejszych alteracjach (w tym miejscu jest ona wyjątkowo odległa – to jedyny takt w t. 321-329, w którym alteracji podlega 1. szesnastka), przypadkowe pominięcie przywracającego es3 wydaje się bardzo prawdopodobne. Także brak przed niewątpliwym e3 w następnej trioli należy do typowych niedokładności Chopina – jest to dźwięk aktualnego akordu (A-dur) i został szesnastkę wcześniej oznaczony w partii l.r. Biorąc powyższe pod uwagę, w tekście głównym proponujemy uzupełnienie znaków chromatycznych, tak by rozpatrywany człon progresji nie odbiegał od panującego schematu. W ApI 5. triola taktu ma pierwotną postać (patrz też t. 328), w której problematyczna nuta nie występuje. Wprowadzanie zmiany w tym miejscu przemawia za błędem Chopina w A, gdyż poprawki zawężają pole uwagi, co sprzyja pomyłkom. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne; Poprawki i zmiany zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy wynikające z poprawek , Błędy A , Zmiany linii głównej |
|||||||||
t. 326-327
|
Utwór: op. 39, Scherzo cis-moll
..
W tekście głównym podajemy łuk Wf. Podział łuku w miejscu zmiany znaków przykluczowych w Wa i KG (→Wn) może być wynikiem mylnego odczytania autografu, prawdopodobnie na przejściu do nowej linii. Cała fraza w t. 320-331 składa się z trzech czterotaktowych cząstek, z których ostatnia rozpoczyna się w t. 328, a nie 327. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach |
|||||||||
t. 326-334
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
W t. 326-328 i 334 uzupełniamy w tekście głównym łuki l.r. na wzór odpowiednich taktów ekspozycji. Uproszczona notacja – łuki tylko w t. 325 i 333, zapewne jako wzór dla dalszych taktów – to prawdopodobnie skutek narastającego pośpiechu Chopina przy pisaniu A. W Wa dodano w tych taktach podwójne łuki, tak jak w t. 325 i 333. W Wn2 dodano tylko łuk w t. 327 (i 335). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Adiustacje Wa |
- « Poprzednia
- 1
- …
- 3329
- 3330
- 3331
- 3332
- 3333
- 3334
- 3335
- …
- 3706
- Następna »