mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 267-268

Utwór: op. 31, Scherzo b-moll

fis1 i fis przetrzymane w A (→KF→Wn) i WfSf

!!!   miniat: wycinek, t. 267 i 1. ćwierćnuta 268, tylko prawa ręka.                      TGTU = 2 łuki fis-fis1 267-8

fis1 powtórzone, fis przetrzymane w Wf

tylko dolny łuk (fis)

fis1 przetrzymane, fis powtórzone w Wa

łuk przetrzymujący fis1 267-8
..

W Wf t. 267 jest ostatni w linii tekstu. Nie ma w nim żadnego z łuków przetrzymujących półnuty pr.r., fis-fis1, natomiast w t. 268 jest tylko dokończenie łuku dla fis. Są to niewątpliwie błędy. W Wa ten połowiczny łuk zlekceważono, dodano natomiast łuk przetrzymujący fis1, przypuszczalnie na podstawie porównania z analogicznym miejscem w t. 271-272, w którym Wf ma tylko łuk dla fis1. Wszystkie potrzebne łuki w omawianych taktach dopisano w WfSf.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Błędy Wf , Dopiski WfSf

t. 267

Utwór: op. 22, Polonez

..

W Wf nie ma  podwyższającego as na a, co jest oczywistym błędem, poprawionym w Wn i Wa.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn

t. 267

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

w Wn

Wn TGTU=FF

Kontynuacja cresc. - - w Wf (→Wa)

Wfa puste
..

Brak  w Wf (→Wa) można tłumaczyć przeoczeniem lub dopisaniem go w [A] już po sporządzeniu [KF]. W każdym razie celowe usunięcie tej wskazówki przez Chopina jest mało prawdopodobne i podajemy ją w tekście głównym. Nie jest natomiast jasny status doprowadzenia do końca taktu kreseczek wyznaczających zakres cresc. Może to być niedokładność kopisty lub sztycharza Wf, można sobie jednak wyobrazić scenariusz, w którym stanowią one autentyczną alternatywę dla  – jeśli w odbitce korektorskiej Wf1 nie było także cresc. - -, Chopin mógł je dopisać właśnie z takim zakresem kreseczek. 

Brak  i  (w następnym takcie) w Wf (→Wa) to być może podwójne przeoczenie sztycharza. Możliwe jednak, że Chopin dodał je w [A] już po tym, jak Fontana stworzył kopię. [LINK jeśli będzie coś o tej chronologii rękopisowej gdzieś w opisach wydań]

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

t. 267

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Rytm ApI

! miniat: wycinek, obie pięciolinie;                 EZTU

Rytm Af i A (→Wn→Wf,Wa)

EZnieU2

Alternatywna propozycja redakcji

! miniat: Corel Dawne TGTU, pierwszy przykład z odsyłacza;                               EZnieU

Inna propozycja redakcji

! miniat: Corel, wg EZnieU1;                           EZnieU1
..

Tekst pr.r. na 1. mierze taktu w większości źródeł zawiera błąd rytmiczny. Podajemy go jednak w tej postaci, gdyż nie sposób stwierdzić, które elementy są zapisane niepoprawnie, a co za tym idzie, jaki rytm Chopin miał na myśli. W tekście głównym podajemy wersję ApI jako niewątpliwie autentyczną, poprawną rytmicznie i naturalną tak od strony estetycznej, jak i pianistycznej. Być może jednak Chopin, skoro nie powtórzył notacji ApI, chciał ją następnie zmienić. Wersje alternatywne to dwie możliwe rekonstrukcje rytmu potencjalnie zamierzonego przez Chopina.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy rytmiczne , Błędy A , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Wa

t. 267

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

2 szesnastki w ApI i A (→Wn→WfSB)

! miniat: wycinek                         EZTU = nuta + wiązanie

Rytm punktowany w Wf i Wa

EZnieU
..

W wersji ApI i A (→Wn→WfSB) kropka prze­dłużająca ges1 odnosi się do ósemki i nakazuje przetrzymanie jej do ces2 (w praktyce do uderza­nego powtórnie ges1). W wersji Wf1 i Wa krop­ka odnosi się – także lub tylko – do szesnastki, co wymaga skrócenia wartości następnej nuty. Trudno stwierdzić, czy pojawienie się tej drugiej wersji w Wf1 jest wynikiem korekty Chopina, czy interpretacji nieco mylącego zapisu Chopinow­skiego przez sztycharza lub adiustatora, jak to miało miejsce w Wa.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf , Adiustacje Wf , Rytm punktowany lub równy , Niedokładności A