Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 267

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

  w A i Wn2

!!!   miniat: nic.              TGTU (fz)

  w Wn1 (→WfWa)

EZnieU (fp)

..

Zamiana  na  to dość pospolity błąd, także w kombinacji z  (por. np. t. 233247, a także t. 199). Wprawdzie w omawianym miejscu sytuacja jest nieco inna, ale i tak niezrozumienie notacji A jest najprawdopodobniejszą przyczyną różnicy. W tekście głównym trzymamy się więc notacji A.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Adiustacje Wn

t. 267

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Łuk od c1 w A

!!!   miniat: nic.             TGTU (tylko pr.r., od c1)

Łuki od półnut w Wn1 (→WfWa)

w obu rękach (lewa dołem), od półnut

Łuki od ćwierćnut w Wn2

obie ręce, ale zaczęte jak TGTU

..

Późniejsze rozpoczęcie łuku w Wn1 (→WfWa) to typowa niedokładność sztycharza Wn1. Powtórzenie tego nieautentycznego łuku w l.r. dowodzi, że uzupełnienie to jest dziełem adiustacji.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Adiustacje Wn

t. 267

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

..

W A bemole wpisywane były w tym takcie z widocznym pośpiechem, przypuszczalnie jako uzupełnienie notacji już po napisaniu nut. Znaki przed Ces i ces wpisane są o tercję za wysoko, a zamiast potrzebnych bemoli przed ges i ces2 Chopin wpisał znaki przed es i es1. Niedokładność ta przeszła niezauważona w Wn1 (→Wf). Potrzebne znaki dodano dopiero w Wa i Wn2, przy tym niepotrzebne bemole przed es i es1 usunięto tylko w Wa.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Znaki ostrzegawcze , Błędy A

t. 267

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

..

Jako najwyższą nutę tego taktu Wf1 ma as1. Ta oczywista pomyłka została skorygowana w Wf2, być może przez Chopina. Zwraca uwagę, że mimo korekty wysokości nuty nie dodano potrzebnego w tej sytuacji bemola obniżającego c2 na ces2.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Błąd tercjowy , Autentyczne korekty Wf

t. 267-271

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

..

Pierwotna, skorygowana następnie – zapewne przez Chopina – notacja pierwszej nuty w t. 267 i następnych: .

kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf