Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 383

Utwór: op. 31, Scherzo b-moll

Łuk od 1. nuty w A (prawdopodobna interpretacja→WfWa) i Wn

!!!   miniat: jak 281.                    TGTU (cały łuk)

Łuk od 2. nuty w A (możliwa interpretacja→KF)

EZnieU

..

W A nie jest jasne, czy łuk ma się rozpoczynać od 1. nuty taktu, czy od drugiej, co znalazło odzwierciedlenie w odmiennych wersjach KF i Wf (→Wa). Przy tym w Wf widać ślady skracania łuku, który początkowo sięgał aż do h1 w poprzednim takcie. Wersja Wn to zapewne "rutynowa niedokładność", wynikająca z udokumentowanej w wielu utworach Chopina skłonności do dopasowywania łuków (a także widełek dynamicznych) do regularnych struktur rytmicznych, np. taktów.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Niedokładne łuki A , Autentyczne korekty Wf

t. 384-385

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Łuki A

!!!   miniat: 2 ostatnie ósemki 384 i 4 nuty 385, tylko górna 5-linia, bez dynamiki.                          EZTU (łuk 384 i lewy koniec 385)

Łuki Wn

EZnieU 384-5 + EZTU (lewy koniec 385-6)

Łuki Wf (→Wa)

EZTU 384 + EZnieU1 (lewy koniec 385-6)

..

W tekście głównym podajemy łuki A, niebudzące zastrzeżeń źródłowych ani muzycznych. Wersję Wn można jednak uważać za co najmniej równorzędną:

  • niedokładność, polegająca na wysztychowaniu łuku niezgodnego z podziałem na takty lub grupy, jest czymś w Wn1 praktycznie niespotykanym, co mimo braku widocznych śladów poprawek czyni korektę Chopina bardzo prawdopodobną. Na korektę łuków może też wskazywać łukowanie Wf (→Wa), odtwarzające być może stan Wn1 sprzed ostatniej fazy poprawek;
  • taki układ łuków wpisał Chopin w analogicznych t. 40-41.

Za przyjęciem pisowni A przemawiają następujące argumenty:

  • czytelny, jednoznaczny zapis;
  • brak w tych taktach oznaczeń dynamicznych, podkreślających początek wznoszącego pasażu – por.   w t. 40-41. Krótszy łuk A sugeruje, że w t. 385 rozpoczyna się nowa myśl, co w pewnym stopniu rekompensuje ten brak.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Autentyczne korekty Wn

t. 384-385

Utwór: op. 16, Rondo Es-dur

Kropki staccato w Wf (→Wa)

kropki dla pierwszy ósemek w l.r. w t. 384 i 385

Bez znaków w Wn

bez kropek dla pierwszych ósemek w l.r. t. 384 i 385

..

W Wn sztycharz przeoczył kropki staccato dla pierwszych ósemek l.r. w tych taktach.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn

t. 384-385

Utwór: op. 16, Rondo Es-dur

po 4. ósemce w Wf

pod 4. ósemką w Wn i Wa

gwiazdka w t. 384 i 385 pod 4. ósemkami

..

W Wn i Wa wcześniejsze umiejscowienie znaków  ma w tych taktach charakter przypadkowej niedokładności, wynikającej z niezręcznego rozplanowania nut. Podobnie w t. 392-393.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności Wa

t. 384-385

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

e2-e3 powtórzone w Wf (→Wn1Wn2)

!!!   miniat: 2. połowa 384 i 1. ósemka 385, tylko górna 5-linia.              Tu pusta klisza 

e2-e3 przetrzymane w Wa i Wn3

jak TGTU, ale bez nawiasów

Przetrzymanie e2-e3 proponowane przez redakcję

..

Brak łuków przetrzymujących oktawę e2-e3 to najprawdopodobniej przeoczenie – por. analogiczne motywy w t. 381 i 383. Z tego względu przetrzymanie tej oktawy proponujemy w tekście głównym. Odpowiednich uzupełnień dokonano już w Wa i Wn3.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn