Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 368

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

Bez znaku w źródłach

[] proponowane przez redakcję

..

Brak gwiazdki  w źródłach nie musi być niedopatrzeniem Chopina. W tego typu opadającej figuracji poprzedzonej nutą basową notację bez tego znaku spotykamy niejednokrotnie, co sugeruje, że kompozytor uciekał się do takiego zapisu, nie chcąc precyzować momentu zdjęcia pedału, lub nie mogąc się zdecydować na jedną z wersji, por. np. Etiuda Des op. 25 nr 8, t. 19-2027 czy Walc cis op. 64 nr 2, t. 15-16. Z drugiej strony, jest szereg miejsc (m.in. wśród powyższych przykładów), gdzie Chopin dodawał znak  w niektórych źródłach, przypuszczalnie dla uniknięcia zbyt długiego lub zbyt krótkiego zatrzymania pedału. Kierując się podobną motywacją, w tekście głównym wskazujemy możliwy moment puszczenia pedału w miesjcu, w którym zmienia się rysunek figuracji l.r., eksponując wyraźniej linię basu (w intencji Chopina prawdopodobnie stopniowo, na co wskazuje kolejna zmiana zapisu w t. 370).

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Brak znaku zdjęcia pedału

t. 368

Utwór: op. 2, Wariacje, całość

..

W tekście głównym dodajemy znaki ostrzega­wcze w 1. trioli – kasowniki przed c3 i c4 oraz bemole przed es3 i es2. Znaki dodano także w Wn3.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 369-375

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Akcent długi na 3. miarę w A (→WnWf)

!!!   miniat: 2. i 3. miara, tylko górna 5-linia, akcent długi trochę wyżej niż na kliszy, żeby nie wyłaził pod fz.              TGTU (akcent długi na 3 w t. 369)

Krótkie akcenty na 2. miarę w Wa

EZnieU2 w t. 369 i takie same akcenty w t. 374-375

..

W Wa we wszystkich tych taktach ujednolicono notację akcentów w ten sposób, że  i akcent (krótki) tworzą wspólnie jedno oznaczenie pod oktawą f3-f4. Ponieważ w Wf akcent występuje tylko w t. 369 (długi i na 3. mierze), wymagało to przesunięcia tego znaku i dodania 6 dalszych akcentów – wzorowano się tu z pewnością na analogicznych t. 29-32. Ze względu na różnice w pozostałych źródłach t. 370-371, 372 i 373 omawiamy oddzielnie.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 369

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Bez znaków w Wf (→Wn,Wa)

!!!   miniat: nic.                Tu pusta klisza 

Akcenty długie proponowane przez redakcję

TGTU

..

Akcenty występujące w trzech podobnych taktach – t. 361, 363 i 371 – nakazują uważać brak odpowiednich znaków w omawianym takcie za niedopatrzenie Chopina. Przy tym obecność długich akcentów w t. 368 i 371 sugeruje, że Chopin w całym tym czterotakcie mógł dla pr.r. przewidywać akcenty długie (inaczej niż w t. 360-363).

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Akcenty długie

t. 369-371

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Bez oznaczeń w Wf (→Wn1Wn2)

!!!   miniat: ostatnia triola 369 i pierwsza 370, tylko dolna 5-linia, bez łuków.              Tu pusta klisza 

​​​​​​​ w Wa

na końcu 369

  ​​​​ w Wn3

TGTU ale bez nawiasów

[  ​​​​ ] proponowane przez redakcję

..

Pozostawienie na początku t. 369 samotnego znaku  to niemal na pewno przeoczenie. Ze względów harmonicznych pedał musi być zmieniony przed t. 370, a wykonanie któregoś z błyskotliwych pasaży bez pedału jest w tym burzliwym fragmencie nie do pomyślenia. Takt 370 rozpoczyna nową stronę w Wf, co sprzyja tego rodzaju niedokładnościom. W tekście głównym uzupełniamy zatem zarówno znak  ​​​​​​​na końcu t. 369, jak i dwutaktowy pedał w t. 370-371. Pierwsze z tych uzupełnień wprowadzono już w Wa, zaś oba w Wn3.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Brak znaku zdjęcia pedału