mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 8

Utwór: op. 31, Scherzo b-moll

..

Jako wewnętrzną nutę 2. akordu pr.r. Wn1 ma des3 zamiast c3. Porównanie z innymi źródłami i analogicznymi taktami dowodzi pomyłki, poprawionej w Wn2 (→Wn3).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 8-16

Utwór: op. 22, Andante spianato

Akcenty długie w Wf (→Wn1), interpretacja kontekstowa

!!!   miniat: nic.               TGTU = 3 akcenty długie w t. 8, 11 i 16

Krótkie akcenty w Wa i Wn2 (→Wn3)
..

Akcenty w t. 8, 11 i 16 odtwarzamy jako długie, mimo że zakwalifikowanie znaków w Wf jako długich lub krótkich akcentów nie jest oczywiste (są one jednak wyraźnie dłuższe od akcentów w t. 52 czy 55-62). Za akcentami długimi zdecydowanie przemawia kontekst muzyczny – akcentowane e3 w t. 8 to najdłuższa i najwyższa nuta 8-taktowej frazy, a synkopowane c3 w t. 11 jest podobnego typu punktem kulminacyjnym końcowego zwrotu melodycznego tej frazy. Podobny problem pojawia się przy ocenie akcentów w Wn1 – dopiero wyraźnie krótsze znaki w t. 52 (a także w większej liczbie w Polonezie) przekonują do uznania ich za długie. Znaki w Wa i Wn2 (→Wn3) są niewątpliwie krótkie.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wn , Niedokładności Wa

t. 8-9

Utwór: op. 50 nr 1, Mazurek G-dur

c1 powtórzone w Afrag i Wn, możliwa interpretacja Wf1 (→Wa)

!!!   miniat: wycinek, półnuta t. 8 + ósemka t. 9, tylko pr.r.                  EZTU = sekunda c1-d1 w t. 9

c1 przetrzymane w A1 (→interpretacja kontekstowa Wf1)

EZnieU = łuk c1 t. 8-9 + sekunda c1-d1

Bez c1 w Wf2

EZnieU1 = d1 w t. 9
..

Wydaje się, że Chopin zrezygnował z przetrzymania nuty c1 – w analogicznych t. 32-33 łuku nie ma w żadnym źródle, a w Wn nie ma go w żadnym z trzech analogicznych miejsc (t. 8-9, 32-33 i 64-65). Brak łuku w Afrag można tłumaczyć dwojako (o ile nie jest to po prostu przeoczenie):

  • jako świadecto wahania Chopina, jeśli uznać ten autograf za wcześniejszy od A1;
  • za potwierdzenie rezygnacji z tego przetrzymania, jeśli był on napisany już po sporządzeniu A1.

W Wf1 (→Wa) łuk odtworzono błędnie w t. 9 – tego rodzaju lustrzane odbicia znaków można spotkać niejednokrotnie w utworach Chopina, np. w Koncercie f op. 21, cz. III, t. 172-173. Błędny łuk usunięto w Wf2, nie dodając jednak właściwego – można w tym widzieć korektę Chopina i kolejny argument za rezygnacją z przetrzymania tej nuty (kwestia obecności w Wf2 nuty c1 na początku t. 9 – patrz następna uwaga).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Wahania Chopina , Autentyczne korekty Wf , Błędy powtórzone Wa

t. 8

Utwór: op. 50 nr 2, Mazurek As-dur

g1 przedłużone w A1

!!!   miniat: wycinek, ten takt, tylko górna 5-linia.            EZnieU = kropka i laska

g1 nieprzedłużone w Wf (→Wa)

!!!   miniat: wycinek, ten takt, tylko górna 5-linia.            EZnieU tylko laska

g1 przedłużone w Wn

EZTU = kropka i laska
..

Brak w Wf (→Wa) przedłużenia g1 to zapewne przeoczenie, być może sprowokowane pisownią A1, w którym tercja g1-b1 zapisana jest jednogłosowo mimo różnych wartości każdej z nut. W tekście głównym podajemy dokładniejszą notację Wn.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Różne wartości składników akordu

t. 8

Utwór: WN 37, Lento con gran espressione

fis w A1 i KJ

!!!   miniat: wycinek, ten takt, tylko dolna 5-linia.            tr = fis 1. ósemka;                      red = TGTU = fis 1. i 5. ósemka

dis w KK (→KB) i WL

2 razy dis zamiast fis
..

Zgodny tekst A1 i KJ nie pozostawia wątpliwości, że także w [A2] było w tym miejscu fis. Występujące w KK (→KB) i WL dis jest więc dowolnością, a najprawdopodobniej po prostu pomyłką Kolberga, zdublowaną przez użycie skrótowego zapisu i powieloną przez dalsze kopiowanie.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błąd tercjowy , Adiustacje Kolberga