mUltimate Chopin

op. 22, Andante spianato

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Niedokładności Wn

t. 8-16

Utwór: op. 22, Andante spianato

Akcenty długie w Wf (→Wn1), interpretacja kontekstowa

!!!   miniat: nic.               TGTU = 3 akcenty długie w t. 8, 11 i 16

Krótkie akcenty w Wa i Wn2 (→Wn3)
..

Akcenty w t. 8, 11 i 16 odtwarzamy jako długie, mimo że zakwalifikowanie znaków w Wf jako długich lub krótkich akcentów nie jest oczywiste (są one jednak wyraźnie dłuższe od akcentów w t. 52 czy 55-62). Za akcentami długimi zdecydowanie przemawia kontekst muzyczny – akcentowane e3 w t. 8 to najdłuższa i najwyższa nuta 8-taktowej frazy, a synkopowane c3 w t. 11 jest podobnego typu punktem kulminacyjnym końcowego zwrotu melodycznego tej frazy. Podobny problem pojawia się przy ocenie akcentów w Wn1 – dopiero wyraźnie krótsze znaki w t. 52 (a także w większej liczbie w Polonezie) przekonują do uznania ich za długie. Znaki w Wa i Wn2 (→Wn3) są niewątpliwie krótkie.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wn , Niedokładności Wa

t. 17

Utwór: op. 22, Andante spianato

Łuk do g2 w Wf (→Wa) i Wn2 (→Wn3)

!!!   miniat: wycinek, biegnik i d2, tylko górna 5-linia.        EZTU

Łuk do d2 w Wn1

EZnieU
..

W tekście głównym zachowujemy notację Wf (→Wa), niewykluczone jednak, że to Wn1 trafnie odgadło zamysł Chopina. Sztycharz Wf mógł bowiem skrócić łuk ze względu na kolizję ze słowem loco, kończącym przenośnik oktawowy. Z drugiej strony, łuki w pozostałych biegnikach również dochodzą tylko do ostatniej z grupy drobnych ósemek.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Adiustacje Wn

t. 29-31

Utwór: op. 22, Andante spianato

Akcenty długie w Wf (→Wn1)

!!!   miniat: nic.                TGTU = 3 akcenty długie

Krótkie akcenty w Wa i Wn2 (→Wn3)

zamiast długich
..

Akcenty w Wf (→Wn1) należy naszym zdaniem interpretować jako długie. Natomiast w Wa i Wn2 (→Wn3) odczytano je jako krótkie.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wn , Niedokładności Wa

t. 52

Utwór: op. 22, Andante spianato

Łuk od 1. szesnastki w Wf (→Wn1,Wa)

!!!   miniat: wycienk, pół taktu, tylko górna 5-linia.        EZTU

Łuk od 2. szesnastki w Wn2 (→Wn3)

EZnieU
..

W tekście głównym rozpoczynamy łuk zgodnie z najbardziej prawdopodobnym odczytaniem Wf (→Wn1,Wa). Nie daje to jednak pewności, że odczytanie [A] dałoby ten sam rezultat, toteż wersja Wn2 (→Wn3), choć jest wynikiem adiustacji, może być traktowana jako potencjalnie autentyczny wariant.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Adiustacje Wn

t. 55-62

Utwór: op. 22, Andante spianato

Krótkie akcenty w Wf i Wn2 (→Wn3)

!!!   miniat: t. 55, wycinek, tylko górna 5-linia.         TGTU = 11 akcentów

Akcenty długie w Wn1

Akcenty pionowe w Wa

jak w t. 52
..

Akcenty w t. 55-56 i 59-62 są w Wf niewątpliwie krótkie, takie jak w t. 52. Mimo to Wn1 podaje tu większe akcenty, takie jak w poprzedniej, kantylenowej części, co jest przypuszczalnie niedopatrzeniem (w drugim wydaniu niemieckim wprowadzono krótkie akcenty, tak jak w całym Andante). Wprowadzenie akcentów pionowych to częsta dowolność Wa.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Adiustacje Wn