Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 217

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Akcent długi w A

!!!   miniat: nic. TGTU

Krótki akcent w Wn (→WfWa)

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wn

t. 217

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

..

Bemol ostrzegawczy przed des2 dodano w Wn (→WfWa). W podobnym kontekście Chopin wielokrotnie sam pisał znaki precyzujące zgodną z tonacją wysokość nuty po wcześniejszym podwyższeniu oktawę niżej. Niewykluczone więc, że uzupełnienie to pochodzi od kompozytora.

Bemol przed półnutą des w l.r. jest naszym dodatkiem.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Znaki ostrzegawcze , Autentyczne korekty Wn

t. 217

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Łuk od 1. ósemki w A i Wn2

!!!   miniat: nic.           TGTU

Łuk od 2. ósemki w Wn1 (→WfWa)

..

Późniejsze rozpoczęcie łuku w większości wydań to skutek niedokładności sztycharza Wn1 (→WfWa).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Adiustacje Wn

t. 217-218

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

 w A

!!!   miniat: 8 nut biegnika, tylko górna 5-linia, bez liczb nad i łuku.          EZTU (2 linijki!)

 w Wn

EZnieU

 w Wf (→Wa)

EZnieU1

..

Kolejne skrócenia znaku  w Wn i Wf (→Wa) są z pewnością przypadkowe. W tekście głównym odtwarzamy więc notację A.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności Wf

t. 217

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Początek łuku w A, interpretacja kontekstowa

Początek łuku w Wn (→WfWa)

TGTU

..

Początek łuku A jest bez wątpienia niedokładny, nie jest jednak jasne, od której nuty miał się w zamyśle Chopina zaczynać – od 2. szesnastki f1, od przetrzymanej szesnastki es1, czy może nawet od ćwierćnuty es1, jak to zinterpretowano w Wn (→WfWa). Jako tekst A przyjmujemy drugą z tych możliwości ze względu na nieco podobną sytuację w poprzednim takcie. Nie mając pewności, jak należy odczytać A, w tekście głównym podajemy niebudzącą zastrzeżeń pisownię wydań (równoważną przyjętej przez nas dla A).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn