mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 148

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

..

Jedynymi znakami chromatycznymi w tym takcie są w A dwa krzyżyki: przed Gis na początku taktu i gis w pr.r. Krzyżyk przed dolną nutą oktawy dodano we wszystkich pozostałych źródłach. W KG Chopin dopisał oprócz tego  jeszcze 3 kasowniki, przed 1. szesnastką (h) i przed ostatnią oktawą (H1-H). W Wn do zapisu KG dodano ponadto  przed h na początku 2. połowy taktu (nuta ta zapisana jest w źródłach na dolnej pięciolinii). Kasownik ten dodano także w Wa i Wf2 (→Wf3). W Wa dodano jeszcze tylko oba znaki na początku taktu, pozostawiając ostatnią oktawę bez kasowników.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wf , Autentyczne korekty KG , Błędy powtórzone Wa

t. 148

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I

d2-g2 w KG, Wf (→Wa) i Wn2

!!!   miniat: nic.             TGTU (nuta d2 i kaso)

h1-g2 w Wn1

tr:     nuta b1 (bez kaso);     red = nuta h1 (z kaso)
..

Wersja Wn1 to z pewnością błąd sztycharza, poprawiony w Wn2. Dolna nuta tego dwudźwięku pozbawiona jest kasownika w KG, Wf i Wn1, co w każdym przypadku jest oczywistym błędem.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wn , Błąd tercjowy , Adiustacje Wn

t. 148

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II

Łuk do 2. miary w KG

!!!   miniat: ten takt, tylko górna 5-linia.        TGTU (prawy koniec łuku do 2)

Łuk do 3. miary w KG (inna interpretacja→Wn), Wf i Wa

EZnieU1 (koniec łuku)
..

Niedokładne podpisanie nut w pionie powoduje, że w KG nie jest jasne, dokąd ma sięgać łuk nad partią pr.r. – do 2. czy do 3. miary taktu. W tekście głównym przyjmujemy pierwszą możliwość, w której wyraźniejszy jest związek z postępem dolnego głosu. W wydaniach zinterpretowano to inaczej, co też jest uzasadnione, zwłaszcza jeśli brać pod uwagę łuk tenuto, dodany przez Chopina w korekcie Wf3 w t. 146.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności KG , Autentyczne korekty Wa

t. 148-152

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II

..

W źródłach opartych bezpośrednio na [A] – KG i Wf1 (→Wf2→Wf3,Wa1) – brakuje czterech kasowników podwyższających ces1 na c1, w t. 148-149 i 151-152. Te oczywiste niedokładności poprawiono w Wn, Wf4 i Wa2.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błędy Wa , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Adiustacje Wf , Ostatni znak przykluczowy , Błędy KG

t. 148

Utwór: op. 26 nr 2, Polonez es-moll

Bez łuku w A (→Wf→Wn)

Łuk w Wa
..

Tak jak w t. 44, w Wa dodano dodatkowy łuk pod akordami pr.r.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa