mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 193

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

..

Przeoczony w A  podwyższający des2 na d2 uzupełniono już w Wn1 (→Wf→Wa, →Wn2).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Niedokładności A

t. 193

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Bez palcowania w Wf (→Wn)

!!!   miniat: 4 szesnastki i półnuta, tylko dolna 5-linia, bez pedału.              Tu pusta klisza 

Palcowanie Fontany w Wa

pod l.r. od c1 : 131 ;  pr.r. : 1 nad  c2 i c3

Palcowanie wpisane do WfH

l.r. : (21) pod fis-c1 + pr.r. (41) nad a2-c3
..

Oba palcowania źródłowe są zasadniczo zgodne – nie ma pewności jedynie co do kontynuacji palcowania l.r. w WfH (przy uwzględnieniu uzupełniających wskazówek w analogicznym t. 548 zgodność jest całkowita). Ich ewentualna autentyczność jest jednak niepewna.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Dopiski WfH

t. 193

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Bez znaku w źródłach

!!!   miniat: nic.               Tu pusta klisza 

Akcent proponowany przez redakcję

TGTU
..

W tekście głównym proponujemy uwzględnienie akcentu postawionego w odpowiednim takcie repryzy (t. 548).

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

t. 193-195

Utwór: op. 16, Rondo Es-dur

..

W tekście głównym dodajemy kasowniki ostrzegawcze przed d2 w t. 193 i d1 w t. 195.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

t. 193-194

Utwór: op. 38, Ballada F-dur

Łuki od 5. ósemki w A

Łuk od 4. ósemki w KG (→Wn)

Bez łuków w Wf

Łuki od 4. ósemki w Wa
..

W KG (→Wn) brak drugiego łuku w t. 193 to niewątpliwe przeoczenie. Drugim łukiem w t. 194 objęto natomiast – wyraźnie wbrew A – całą 2. połowę taktu. Trzyósemkowe łuki w 2. połowach tych taktów ma także Wa. Łuki A dotyczą wyraźnie 2. ostatnich ósemek, a ich stosunkowo długie końce miały przypuszczalnie na celu wyodrębnienie łuków z wiązań pr.r.
W Wf przeoczono oba łuki.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Niedokładności KG , Błędy KG