mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 187

Utwór: op. 19, Bolero

..

W Wf (→Wa) nad trylem znajduje się . Ma on sens tylko wtedy, gdy trylowaną nutą jest c2, które jest niemal na pewno błędne. Najprawdopodobniej więc znak dodał adiustator Wf i to w ostatniej fazie korekt, gdyż  nie uwzględniono w Wn.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wf

t. 187-193

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Bez oznaczeń w źródłach

!!!   miniat: nic.              Tu pusta klisza 

Pedalizacja proponowana przez redakcję

TGTU (6 taktów  w nawiasie)
..

Brak oznaczeń pedalizacji oznacza tu niewątpliwie wykorzystanie wskazówek podanych w analogicznych figurach w poprzednich taktach, co potwierdzają oznaczenia zapisane przez Chopina w repryzie (t. 542-547).

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

t. 187-191

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Bez palcowania w Wf (→Wn)

!!!   miniat: 1. miara 187, tylko dolna 5-linia, bez pedału.               Tu pusta klisza 

Palcowanie Fontany w Wa

187 : od h 14;         188 : od h 1421 (21 nad tercjami)

Palcowanie wpisane do WfD

TGTU = 2 x (4)

Palcowanie wpisane do WfH w t. 188

188, od fis (214) – dwójka może być nieco na prawo od idealnej pozycji, żeby o pedał nie zawadzać; (dać te 3 cyfry na miniaturze).    Ponadto w 191 dać (14) pod h-d1
..

Tak jak na początku tego odcinka (t. 179), palcowanie Fontany pokrywa się ze wskazanym przez Chopina na lekcjach.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Dopiski WfD , Dopiski WfH

t. 187

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Łuk od h2 w Wf (→Wn1→Wn2)

!!!   miniat: nic.                 EZnieU

Łuk od h1 w Wa i Wn3

EZTU
..

Porównanie z łukami podobnych figur tego odcinka (od t. 179) dowodzi, że łuk Wf (→Wn1→Wn2) jest niedokładny, co zresztą mogło mieć źródło w niestarannej notacji [A]. W tekście głównym uwzględniamy więc odpowiednią poprawkę wprowadzoną w Wa i Wn3.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn

t. 187

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Pojedyncza nuta w Wf (→Wn,Wa1→Wa2)

!!!   miniat: ta ósemka, tylko górna 5-linia.                 Tu kaso f

Akord w Wa3

TGTU = a-c1 + 2 kaso (f i c1)
..

Wersja Wf (→Wa1) jest podwójnie niekompletna:

  • niewątpliwą niedokładnością jest brak  przed 1. ósemką taktu. Usterkę tę poprawiono we wszystkich pozostałych wydaniach;
  • nie widać żadnego powodu dla rezygnacji z powtórzenia całego akordu F-dur – akord odpowiada partii orkiestry zarówno zestawionej z głosów Wfork (→Wnork), jak i zapisanej w RFrork, a motyw pięciu powtórzonych akordów odtworzony jest dokładnie we wszystkich 9 analogicznych miejscach. Akord wprowadzono tylko w Wa3.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy powtórzone Wa