mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 171

Utwór: op. 22, Polonez

Bez znaku w Wf

!!!   miniat: ten takt, tylko dolna 5-linia z pedałem.                             Tu bez kliszy 

 na 2. miarę w Wa

TGTU bez nawiasu

 na końcu taktu w Wn

EZnieU

[] proponowane przez redakcję
..

Tak jak w t. 27, brak gwiazdki  to niemal na pewno niedokładność, toteż w tekście głównym uzupełniamy znak na wzór t. 169. Znak dodano w Wa, a także z wyraźnym błędem w Wn2 (→Wn3).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładności Wf , Adiustacje Wn

t. 171-172

Utwór: op. 50 nr 3, Mazurek cis-moll

Wersja AI

!!!   miniat: wycinek, 2 i 3 miara 171 + cały 172, tylko górna 5-linia                          EZTU, ale 171 ais1 zamiast b1 na 2 i kaso a1 na 3 oraz bez ligi a1. Ponadto 172 akord na 2 (w obu rękach) na swoim miejscu (TGTU)

Af (→Wf)

EZnieU + 172 akord na 2 (w obu rękach) na swoim miejscu (TGTU)

To samo z  a2 w Wa

EZnieU + 172 akord na 2 (w obu rękach) przesunięty o 12-16 w prawo, żeby się zmieścił kaso a2 przed półnutą (nie ruszać # his1)

Wn

EZTU + 172 akord na 2 (w obu rękach) na swoim miejscu (TGTU)
..

Ustalenie, czy i którą wersję Chopin uważał za ostateczną jest bez dostępu do [An] niemożliwe. Zasadnicza zgodność AI i Wn sugeruje, że ta wersja powstała jako pierwsza, jednak nawet gdyby rzeczywiście tak było, nie oznacza to, że alternatywny pomysł – wersja Af – stanowił już ostatnie słowo. Nie brak bowiem udokumentowanych źródłowo przykładów powrotów do wersji pierwotnych, co tak przejmująco opisała George Sand. Mając zatem do wyboru dwie równorzędne wersje autentyczne, w tekście głównym podajemy tekst Wn, jako źródła podstawowego przyjętego dla całego op. 50.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Wahania Chopina , Zmiany akompaniamentu , Korekty enharmonii

t. 171

Utwór: op. 50 nr 3, Mazurek cis-moll

..

W AI nie ma  obniżającego dis1 na d1. Uznajemy to za przeoczenie kompozytora – po dwóch kilkuczłonowych progresjach, w których 1. nuta taktu położona jest kwartę wyżej od poprzedniej, Chopin mógł uważać d1 w tym miejscu za oczywiste.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Przeoczenia znaków aktualnej tonacji

t. 171

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

..

Akompaniament w 2. połowie taktu miał pier­wotnie następującą postać: . Wersja ta jest wpisana w A, jednak 2., 3., 5. i 6. ósemka są przekreślone, a pod nimi wpisane są położone o tercję niżej nuty wersji ostatecznej. Ślady poprawek w Wf dowodzą jednak, że skre­ślona wersja była początkowo wydrukowana także tam, a dopiero potem zmieniona w druku na tekst ostateczny. Jak do tego doszło, trudno stwierdzić – sztycharz mógł nie zrozumieć po­prawki w A (wątpliwe – wydaje się wyraźna) albo może Chopin, robiąc korektę Wf1, miał przed sobą także A i omyłkowo zaznaczył poprawkę najpierw w rękopisie. Por. podobną sytuację w t. 159-160.

kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Skreślenia A , Autentyczne korekty Wf

t. 171

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

d2-a2 i as2-b2 w A i Wf1 (→Wn1→Wn2, →Wa1→Wa2)

! miniat: wycinek A

d2-a2 i as2-b2 w A i Wf1 (→Wn1→Wn2, →Wa1→Wa2)

! miniat: wycinek A

d2-as2-a2 i d2-b2 w Wf2

d2-as2-a2 i d2-b2 w Wf2

as2-a2 i d2-b2 proponowane przez redakcję

as2-a2 i d2-b2 proponowane przez redakcję 

f2-a2 i d2-as2-b2 w Wn1a

f2-a2 i d2-as2-b2 w Wn1a

as2-a2 i b2 w Wn3 (→Wn4)

as2-a2 i b2 w Wn3 (→Wn4)

a2 i d2-a2-b2 w Wa3

a2 i d2-a2-b2 w Wa3
..

Wersja A (→Wf1) (→Wn1→Wn2, →Wa1→Wa2) została zmieniona w Wf2. Zmiany do­ko­nano z pewnością na polecenie Chopina, wątpli­we jednak, by było jego zamiarem pozostawienie d2 w przedostatniej ćwierćnucie kwin­to­li – celem korekty była zapewne wersja analogiczna do t. 170. Byłby to więc przykład niedokończonej korekty – mając przenieść d2 z 4. ćwierćnuty do piątej, sztycharz dodał nutę w nowym miejscu, ale nie usunął jej w starym. Tego typu błędy zda­rzyły się wielokrotnie, np. w Balladzie F op. 38, t. 179, a także w Scherzu h op. 20, t. 135 i 292 czy Polonezie A op. 40 nr 1, t. 93). Dlatego też w tekście głównym proponujemy najprawdopo­dob­niej zamierzoną przez Chopina, odpowiednio zmodyfikowaną wersję Wf2.

Wersje pozostałych źródeł to dowolne próby czę­ściowego lub zupełnego ujednolicenia odpowie­d­nich fragmentów t. 170 i 171.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wa , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf