mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 143-144

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I

..

W KG i Wf (→Wa1) brak kasowników podwyższających es1 na e1 w 3. ćwierćnucie t. 143 i es3 na e3 w 6. ósemce t. 144. Pierwszy z nich został dopisany w WfD, oba dodano w Wn i Wa2.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Dopiski WfD , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn

t. 143-144

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I

2 razy ges2 w źródłach

!!!   Tu tylko bemol es2 bliżej nut w t. 144

2 razy g2 proponowane przez redakcję

TGTU

2 razy ges2 sprecyzowane przez redakcję

z bemolami w nawiasach (jak na miniaturze)

g2 i ges2 – możliwa interpretacja

wg miniatury
..

Tekst źródłowy odczytany dosłownie zawiera na 4. ósemce obu taktów nuty ges2. Jednak występowanie nut g2 zarówno bezpośrednio przed tymi taktami, jak i po nich, czyni prawdopodobnym przypadkowe pominięcie kasowników przed jedną lub obiema tymi nutami. Proponujemy zatem trzy, dające się naszym zdaniem uzasadnić, wersje doprecyzowania tekstu źródłowego.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne

zagadnienia: Niedokładności Wf , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Niedokładności KG

t. 143-144

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I

..

Ćwierćnuty l.r. w 2. połowie każdego z tych taktów zapisane są w źródłach w kluczu wiolinowym, co wywołuje niepewność, jeśli chodzi o obowiązywanie znaków chromatycznych z 1. połowy:

  •  przed e1 w t. 143 występuje we wszystkich źródłach;
  •  przed e1 w t. 144 dodano w Wn, Wf4 i Wa2;
  •  przed e w t. 144 pojawia się tylko w Wn.

W układzie graficznym przyjętym w tekście głównym znaki te nie są potrzebne.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze , Adiustacje Wf

t. 143

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. II

d1 w KG (→Wn) i Wf (→Wa1)

!!!   miniat: ten takt, tylko górna 5-linia, bez wideł.         Tu pusta klisza 

des1 w Wa2

TGTU
..

Abstrahując od nieortograficznej notacji, wersja z d1 (=eses1) jest brzmieniowo niewykluczona. Mimo to, zdaniem redakcji jest bardzo prawdopodobne, że brak  przywracającego des1 to pomyłka Chopina. Świadczą o tym:

  • pisownia t. 184-185, dowodząca dbałości Chopina o precyzyjne rozróżnienie notacji enharmonicznej nut d i eses;
  • duża liczba sytuacji, w których w utworach Chopina brak znaku, odwołującego występującą wcześniej alterację; 
  • bemol przywracający des1, dodany w Wa w analogicznym t. 183; podkład do Wa1 był korygowany przez Chopina, więc dodatek ten może od niego pochodzić.

W omawianym t. 143  przed des1 znajduje się tylko w Wa2. Natomiast w Wn2 dodano  przed ces1, co można by uznać za mechaniczną pomyłkę, gdyby nie to, że identyczne uzupełnienie wprowadzono w t. 183.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błędy Wa , Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Błędy KG

t. 143

Utwór: op. 64 nr 3, Walc As-dur

h1 w As i Wf (→Wa)

b1 w A i Wn
..

Brak w A  przed ostatnią ósemką to prawdopodobnie pomyłka Chopina – znak znajduje się w As i został dodany w ostatniej korekcie Wf (→Wa), nie uwzględnionej w Wn.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy A , Autentyczne korekty Wf