Strona:
Źródło tekstu:
s. 7, t. 110-125
Tekst główny
Prezentacja
Filtrowanie
Kopiuj link
PDF
Tekst główny
Widoczna w skreśleniach i poprawkach A ewolucja łukowania w tych taktach mogła wyglądać następująco:
- Chopin wyszedł od 4 półtaktowych łuków w t. 112-113;
- łuk w 1. połowie t. 113 został skreślony i zastąpiony krótszym, obejmującym tylko motyw h2-a2 (być może na tym etapie został wpisany także mający taki sam zasięg łuk dolnego głosu); równocześnie dopisane zostało wcześniejsze rozpoczęcie – od ósemki gis2 – łuku w 2. połowie tego taktu;
- w końcu Chopin połączył 3 łuki (drugi w t. 112 i oba w 113) w jeden, który przedłużył jeszcze do 1. akordu t. 114.
Ostateczną formę łuk otrzymał w korekcie Wf – Chopin przedłużył go do początku t. 115.
Porównaj to miejsce w źródłach»
kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne
zagadnienia: Poprawki A, Skreślenia A
notacja: Łuki
Brakujące oznaczenia na źródłach:
Wf1, Wf2, WfD, Wn1, Wn2, Wn3, Wn4, Wn1a, Wa1, Wa2, Wa3